Καθώς οδηγούσα το πρωί άκουσα τυχαία στο ραδιόφωνο ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια των μεγάλων (από κάθε άποψη) Pink Floyd, το υπέροχο «High Hopes».
Μιλάει για το βλέμμα της νιότης. Της νιότης που αφήνει τη σκέψη να ξεπεράσει και να βγει από τα όρια που θέτουν οι … μεγαλύτεροι και «ωριμότεροι». Της νιότης που βλέπει λαμπρότερο το φως και πιο πράσινο το γρασίδι…
Νοσταλγοί της νιότης, τη θυμόμαστε πότε-πότε και αυτή η θύμηση μας αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση για τις ικανότητες που χάσαμε. Ήταν, τότε που ονειρευόμασταν τον εαυτό μας και τους άλλους. Τον κόσμο ολόκληρο. Που γοητευόμασταν από το μυστήριο της ζωής. Που φλερτάραμε με την ιδέα της αληθινής ελευθερίας. Τότε που ήμασταν ακόλουθοι της ειλικρίνειας. Που θεωρούσαμε ότι όλα ήταν δυνατά και κανένα εμπόδιο δεν θα έμπαινε στον δρόμο μας. Ήταν τότε που η αθωότητα έφερνε μαζί της τη βεβαιότητα και που αυτή με τη σειρά της αποκτούσε δύναμη και παρότρυνε σε τόλμη, πριν ξεθωριάσει με το πέρασμα του χρόνου. Τότε που πιστεύαμε ότι γνωρίζουμε τα πάντα! Τότε που ελπίζαμε για τα πάντα! Τότε που είχαμε την αίσθηση πως έχουμε ένα μαγικό ραβδί στα χέρια και μπορούμε να φέρουμε τα «πάνω – κάτω».
Μετά προσγειωθήκαμε για τα καλά στο έδαφος. Αποχαιρετήσαμε τις ενθουσιώδεις βεβαιότητες. «Δεν είμαι πλέον τόσο νέος για να γνωρίζω τα πάντα» έγραψε κάποτε ο Όσκαρ Ουάιλντ. Τι πικρός συλλογισμός!
Λιγότερο τολμηροί, καθόλου γοητευμένοι και περισσότερο προβλέψιμοι, καθώς το απαιτούν οι επιβεβλημένες συνθήκες και όλες μας οι διαψεύσεις, ατενίζουμε αμήχανα τους ορίζοντες που αφήσαμε πίσω μας και νοσταλγούμε την ακατανίκητη γοητεία της άγνοιας κινδύνου, που μόνο η νιότη προσφέρει.
Είναι ο λόγος για τον οποίο ο συγγραφέας και προφήτης του «Θαυμαστού Καινούργιου Κόσμου» Άλντους Χάξλευ έγραψε πως το μυστικό της αληθινής ευφυΐας είναι να μπορείς να διατηρείς το πνεύμα του παιδιού και μετά την ενηλικίωση, ώστε να μη χάνεις ποτέ τον ενθουσιασμό σου. Αν έχεις αυτό, μπορείς να έχεις τα πάντα.
Σε καιρούς χαλεπούς όπως οι σημερινοί, ο κόσμος έχει ανάγκη όσο ποτέ από αυτό το χαμένο μυστικό της ευφυΐας. Έχει ανάγκη να (ξανα) δει – με το βλέμμα της νιότης- λαμπρότερο το φως και πιο πράσινο το γρασίδι… Όταν μάλιστα σήμερα η μοντέρνα κβαντική μηχανική βεβαιώνει πως ο τρόπος που κοιτάζουμε την πραγματικότητα, τη διαμορφώνει! Αυτό λέγεται και Μαγεία.