Αν δεν ήταν και η 15η Athens Xclusive Designers Week που πήγε εξαιρετικά, όλα τα υπόλοιπα πάνε από μέτρια ως και άσχημα, παρά τις προσπάθειες της Άνοιξης να κάνει αισθητή την παρουσία της. Δεν είναι μόνο οι «Μπαλτακοκασιδιάρηδες». Είναι αυτή η αίσθηση πως όλα έχουν μπει σε ένα τεράστιο «ψυγείο» και τίποτα δεν αντιμετωπίζεται «ζεστά». Μια διάχυτη αδιαφορία, μια πανταχού παρούσα επιφύλαξη, μια παραλυτική καχυποψία. Τίποτα καλό δεν μπορεί να βγει μέσα από μια τέτοια «ψύχρα».
Κινούμαστε στον αντίποδα της κατεύθυνσης που έπρεπε να έχουμε πάρει. Διότι μόνο όταν μας αντιμετωπίζουν με σεβασμό και μας δίνουν τον έλεγχο, μπορούμε να γίνουμε εκπληκτικά γενναιόδωροι και πρόθυμοι να βοηθήσουμε. Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος, άλλωστε, που έλεγε κι ο Πρωταγόρας και οι εποχές που διαδέχονται η μία την άλλη δε χορταίνουν να τον δικαιώνουν. Για όλα τα πράγματα, μονάδα μέτρησης είναι ο άνθρωπος. Για να γίνει κάτι μεγάλο, χρειάζονται μεγάλοι άνθρωποι. Ή καλύτερα μεγαλειώδεις. Ακόμα κι αν ένας ή λίγοι από αυτούς έχουν μια μεγάλη ιδέα, χρειάζονται και άλλους ανθρώπους στο πλευρό τους, ανθρώπους που θα εμπνέουν την…. έμπνευση.
Άλλωστε, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να προσεγγιστούν οι ικανοί, οι σημαντικοί, οι διαφορετικοί, οι οξυδερκείς, οι οραματιστές, οι δουλευταράδες και οι πεισματάρηδες. Περιττεύουν οι άνθρωποι εργαλεία, αφού τώρα όλοι συγκεντρωνόμαστε γύρω από το μέγιστο εργαλείο: το Internet.Οι δημιουργικοί χρήστες-ας επιτραπεί ο όρος- του Internet και της ίδιας της ζωής, χρειάζεται να διαθέτουν χαρακτηριστικά που το διαδίκτυο δεν είναι στη φύση του να έχει. Κι αυτά δεν είναι άλλα από τα συναισθήματα. Οι γνώσεις δεν πέθαναν ακριβώς, ζουν και βασιλεύουν, μόνο που τα συναισθήματα, και οι δρόμοι στους οποίους αυτά είναι ικανά να οδηγήσουν, είναι οι νέοι νόμοι. Μεράκι, πάθος, ομαδικότητα, σεβασμός, γενναιοδωρία, χιούμορ, χαρακτήρας. Μας αρέσει να δημιουργούμε το χαρακτήρα μας, παρέα με άλλους ανθρώπους, και να τον βλέπουμε να πραγματώνεται, μέσα και από το μυαλό αλλά και από την καρδιά.
Τα σπουδαία εγχειρήματα, όπως και οι μεγάλοι έρωτες, χρειάζονται Πίστη. Για να πιστέψουμε σε κάτι, πρέπει να λάβουμε εμπιστοσύνη, από αυτούς που μας καλούν να κάνουμε μαζί τους, κάτι καινούργιο ή κάτι διαφορετικό. Σήμερα όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που επιλέγουν το «δουλεύω παρέα με κάποιον» και όχι το «δουλεύω για κάποιον». Σήμερα καλός μάνατζερ αναδεικνύεται αυτός που ξέρει να κερδίζει και όχι να επιβάλλει τον σεβασμό, έχει τον τρόπο να δίνει τα ηνία και όχι να πατρονάρει παρέχοντας έτοιμες γνώσεις, έτοιμο «φαγητό», έτοιμες ιδέες.
Η ιδέα της υπακοής στην αυθεντία ανήκει σε ένα κόσμο που μοιάζει όλο και πιο παλιός και καταδικασμένος να πεθάνει. Το σημαντικό είναι να ακούμε τους άλλους προσεκτικότερα όταν μιλούν και προτού μιλήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας. Να κάτι που έχει αληθινή σημασία για τη νέα εποχή που ανατέλλει, έστω κι αν το «παλαιό καθεστώς» δίνει ακόμη σκληρές μάχες οπισθοφυλακής. Ειδικά στην Ελλάδα, αυτοί οι θύλακες του «παλαιού καθεστώτος» δείχνουν ακόμη πανίσχυροι. Κι αυτός είναι ένας από τους σοβαρότερους λόγους που η Ελλάδα κοιτάζει μονίμως τα παπούτσια της, ενώ τα τρένα περνούν….
Αν δεν ανοίξουν αυτιά, μάτια, μυαλά και καρδιές η Άνοιξη θα αργήσει!
ΣΟΥΣΑΜΙ ΑΝΟΙΞΕ 