Η ζωή του ανθρώπου πολλές φορές γίνεται ένα μεγάλο μπλεγμένο κουβάρι. Θες οι εκκρεμότητες του χθες, θες οι ανάγκες του σήμερα, θες οι ανεδαφικές προσδοκίες για το αύριο, κάνουν τη ζωή να ξεστρατίζει από την απλότητα που χρειάζεται για να έχει τη δύναμη να εξελίσσεται και να αναπτύσσεται σύμφωνα με τον προορισμό της.
Θα αναρωτηθεί κάποιος: «Μα, έχει η ανθρώπινη ζωή προορισμό;». Ασφαλώς και έχει. Είναι ο ίδιος προορισμός που φέρεται εντός όλου του φυσικού κόσμου. Ανάπτυξη. Είναι αυτό που είπε ωραία και ποιητικά ο Καζαντζάκης. «Ρώτησα την αμυγδαλιά: Τι είναι Θεός; Κι αυτή άνθισε». Αυτή είναι η γενική οδηγία του Σύμπαντος και προφανώς δεν είναι ούτε λανθασμένη, ούτε τυχαία. Η «ανθοφορία» είναι προορισμός και της ανθρώπινης ζωής. Ανάπτυξη προκειμένου να γίνει αυτό που μπορεί.
Αυτή η γενική οδηγία έχει δημιουργήσει ωστόσο πολλές επιπλοκές. Η ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντη, οριζόμενη ως αέναη υλική ανάπτυξη χωρίς να παρακολουθείται από μια ανάλογη πνευματική ανάπτυξη. Πολλά από τα προσωπικά και συλλογικά αδιέξοδα του καιρού μας οφείλονται ακριβώς στην αναντιστοιχία μεταξύ υλικής και πνευματικής ανάπτυξης.
Ο πλανήτης κινδυνεύει με οικολογική κατάρρευση. Η φτώχεια εξαπλώνεται. Η βία γίνεται αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας όλο και μεγαλύτερων τμημάτων του παγκόσμιου πληθυσμού. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν πως έχουν απωλέσει τον έλεγχο της ζωής τους. Προφανώς κάτι πήγε στραβά. Οι προσυσκευασμένες απαντήσεις υπάρχουν έτοιμες στα ράφια των ιδεολογικών supermarkets. «Φταίει ο καπιταλισμός». «Φταίει το Ισλάμ». «Φταίει ο σιωνισμός». «Φταίνε οι γκόμενες». «Φταίει ο Διάβολος». «Φταίει το ανεξιχνίαστο ασυνείδητο». Και πάει λέγοντας. Οι μεγάλες θεωρίες για το τι φταίει και οι μεγάλες αφηγήσεις για το τι πρέπει να κάνουμε, το μόνο που κατάφεραν ήταν να περιπλέξουν χειρότερα το κουβάρι του κόσμου μας.
Ο Θησέας μέσα στον λαβύρινθο στάθηκε τυχερός. Η Αριάδνη τον ερωτεύτηκε και του έδωσε την άκρη του νήματος, για να μην γίνει νόστιμη λιχουδιά στα δόντια του Μινώταυρου. Πιστεύω πως ο καθένας ατομικά αλλά και συλλογικά ως κοινωνία, βρισκόμαστε σε αναζήτηση της «Αριάδνης». Αλλά που να ψάξει κανείς όταν όλα έχουν ειπωθεί και όλα έχουν διαψευστεί; Η απάντηση όπως πάντα είναι μπροστά στα μάτια μας, αλλά έχουμε συνηθίσει να ζούμε με «μάτια ερμητικά κλειστά».
Ο άνθρωπος που έδωσε όραμα στον προορισμό της Apple, o πρόωρα χαμένος Steve Jobs, διατύπωσε μια ερώτηση ανεκτίμητης αξίας: «Αν σήμερα ήταν η τελευταία μέρα της ζωής σας, θα θέλετε να κάνετε ό, τι πρόκειται να κάνετε σήμερα;».
Όταν θέτει ο καθένας μας αυτή την ερώτηση στον εαυτό του, ανάλογα με την ειλικρινή απάντηση που δίνει μπροστά στον καθρέπτη του, μπορεί να ανακαλύψει και πόσο μπλεγμένο κουβάρι είναι η ζωή του και πόσο έχει αποκλίνει από το προορισμό να γίνει αυτό που πραγματικά μπορεί. Είναι ο πιο έντιμος τρόπος προκειμένου αντί να τα βάζουμε όλοι με όλους να μάθουμε να βάζουμε τον εαυτό μας και στη θέση των άλλων. Διότι αυτό θα μας εφοδιάσει με τη διεύρυνση της συνείδησης που είναι αναγκαία προκειμένου ο κατακλυσμός της υλικής υπεραφθονίας να βρει το πνευματικό μέτρο του. Και στις παρούσες συνθήκες το μέτρο αυτό δεν είναι άλλο από το να αντιμετωπίσουμε πιο social τον κόσμο. Να μην περιμένουμε μόνο το “like” και το “share” αλλά να επενδύσουμε αληθινό ενδιαφέρον για τους φίλους μας, τους γνωστούς μας, τους συνεργάτες μας, τους πελάτες μας, τους συναδέλφους μας, τους γείτονές μας, τους συμπατριώτες μας, τους συνανθρώπους μας, ανεξάρτητα από το φύλο τους ή το χρώμα τους.
Υπό τις παρούσες ιστορικές συνθήκες, μόνο μπαίνοντας στη θέση των άλλων, μπορούμε πραγματικά να αυτοπραγματώσουμε τον αληθινό προορισμό της ζωής μας. Ασφαλώς είναι κάτι που θέλει τον χρόνο του. Μπορούμε όμως να ξεκινήσουμε…. Ήσυχα, απλά και θετικά. Εστιάζοντας περισσότερο στις ομοιότητες, παρά στις διαφορές. Διότι τελικά θα εκπλαγούμε από το πόσο πολύ μοιάζουμε αλλά και το πόσο πολύ δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε.
ΥΓ1: Επειδή τα λόγια δεν πρέπει να μένουν στα χαρτιά ή στην οθόνη του υπολογιστή, την Πέμπτη 24.7.14 ελάτε να περάσετε καλά…. κάνοντας το καλό! Στο «Άλικο» (Αγίου Δημητρίου 16, Ψυρρή, τηλ.: 210 3253272) η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία iDialogue (http://www.i-dialogue.org) και το id web radio (http://www.idradio.gr) σας κερνούν παγωμένη μπύρα, ζητώντας να δώσετε κάτι σε τρόφιμα, φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης για συνανθρώπους μας που τα χρειάζονται στο πλαίσιο προγράμματος υποστήριξης αστέγων της ΜΚΟ «Κλίμακα». Η ενέργεια υποστηρίζεται επικοινωνιακά από το POST4LIFE. Συνεπώς, στο δίλλημα εκείνης της ημέρας «Προεδρικό ή Άλικο;», η επιλογή φαντάζομαι πως είναι αυτονόητη! Τουλάχιστον, για «αντισυστημικούς» χαρακτήρες…
ΣΟΥΣΑΜΙ ΑΝΟΙΞΕ 