Τα τελευταία χρόνια το Χόλιγουντ «επιστρατεύει» όλο και πιο συχνά ήρωες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και ιστορίας προκειμένου να ανταποκριθεί στην ψυχολογική ανάγκη που διαμορφώνεται παγκοσμίως, μέσα σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης: «Κάποιος, να κάνει κάτι».
Έτσι αυτές τις μέρες έκανε η προβολή μιας καινούργιας εκδοχής του Ηρακλή που ετοίμασε το Χόλιγουντ για τη μεγάλη οθόνη. Η ταινία ασφαλώς ακολουθεί τη γνωστή συνταγή: εντυπωσιακές μάχες, εκπληκτικές σκηνές δράσης, αλλά και ένας έρωτας που αλλάζει τα πάντα. Αυτό που δεν λέει και δεν μπορεί να πει η ταινία είναι πως όσο κι αν περιμένουμε δεν θα εμφανιστεί κανένας «Ηρακλής» για να καθαρίσει τις κοπριές του σύγχρονου «Αυγεία» που δεν έχουν να κάνουν με βόδια και στάβλους αλλά με την εκτεταμένη διαφθορά και διαπλοκή πολιτικών, επιχειρηματικών και στρατιωτικών ελίτ.
Σε ένα κόσμο που πορεύεται χωρίς όραμα για το μέλλον και οι πάντες συγκρούονται με τους πάντες εφαρμόζοντας με φανατισμό το «Μισείτε αλλήλους», προφανώς και υπάρχει ανάγκη για ήρωες. Όμως ένας ίσον κανένας. Τη νέα εποχή δεν θα τη φέρουν οι σούπερ ήρωες και οι ποικιλώνυμοι μεσσίες.
Αυτό το «κάποιος να κάνει κάτι» θα πρέπει να το πάρουμε πιο προσωπικά. Και το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να δουλέψουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό ώστε να μπορέσουμε να δουλέψουμε και με τους άλλους, για να αλλάξουμε όσα κάνουν τον κόσμο μας να μοιάζει με …. τρελό φορτηγό. Ο «ήρωας» λοιπόν που περιμένουμε, είμαστε εμείς! Αλλά εμείς πιο ώριμοι στη λογική μας, πιο συνειδητοί στην καθημερινότητά μας, πιο ανοιχτοί στην ιερότητα της ζωής, πιο αλληλέγγυοι με το πλησίον μας.
Ο «Ηρακλής» είναι μόνον ένα μυθολογικό αρχέτυπο. Αν σωθεί ο κόσμος μας, θα τον έχουμε σώσει «εσύ κι εγώ».
ΣΟΥΣΑΜΙ ΑΝΟΙΞΕ 