Παρά τα κατά καιρούς αναγγελθέντα και υπεσχημένα, δεν υπάρχει κανένα μαγικό εγχειρίδιο που να δίνει τις ορθές οδηγίες χρήσης της Ιστορίας. Αντίθετα το μήνυμα το οποίο σαν κόκκινη κλωστή διαπερνά τους πολιτισμούς μέσα στην ιστορική διαχρονία, είναι πως ο τρόπος της σκέψης μας αντανακλάται στον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε και το αντίστροφο. Ωστόσο, τα σκουπίδια τα κρύβουν εύκολα οι λέξεις. Γι αυτό και μαζεύτηκε πολλή σαβούρα μέσα στο μυαλό και είναι ώρα να ρίξουμε αυτή τη σαβούρα στη θάλασσα για να μην μπατάρει το καράβι. Να ξαναψάξουμε καλά μέσα στα λόγια και να κρατήσουμε ό,τι πραγματικά έχει αληθινή αξία για τον πλανήτη μας και την ανθρωπότητα.
Με απλά λόγια εάν θέλουμε έναν κόσμο ελευθερίας και δικαιοσύνης για τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας, θα πρέπει να σκεφτόμαστε και να πράττουμε σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας με πλήρη δέσμευση στις αξίες της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Γνωρίζοντας πως όσο αποκλίνουμε από τη πλήρη δέσμευση, τόσο ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε θα ρέπει προς την πλευρά του φόβου και της αδικίας.
Όλα εδώ πληρώνονται και πλέον το γνωρίζουμε όλοι. Ωστόσο, είναι μια εξαιρετικά ενοχλητική σκέψη και για τον ναρκισσευόμενο και για τον καταθλιπτικό εαυτό μας. Ξεγελιόμαστε από την ξενικότητα που μας συνοδεύει μέσα μας και δεν αντιλαμβανόμαστε πως δημιουργούμε κάθε δευτερόλεπτο, κάθε στιγμή τον κόσμο μας. Με όλα όσα κάνουμε ή δεν κάνουμε, με όλα όσα σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε, πιστεύουμε…
Ζητάμε άλλα από αυτά που δίνουμε διαιωνίζοντας ένα σύστημα κυριαρχίας του φόβου και της αδικίας. Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι να βρούμε μια νέα ιδεολογία για να αλλάξουμε τον κόσμο. Αυτό το έχουμε δοκιμάσει και απέτυχε ιστορικά. Το ζήτημα είναι να βρούμε τη δύναμη προκειμένου να αλλάξουμε τους εαυτούς μας. Να τους καταστήσουμε αυθεντικούς και ελεύθερους, ώστε να εννοούμε αυτό που λέμε. Να ενσαρκώνουμε το Λόγο ως Πράξη, αναλαμβάνοντας πλήρως την προσωπική ευθύνη που οφείλει να επιδεικνύει ο ελεύθερος άνθρωπος.
Αν έχει μια ελπίδα να μην καταρρεύσει ο ανθρώπινος πολιτισμός μέσα σ’ ένα σκοτεινό μηδενισμό, τη χρωστάει σε αυτούς που δεν έχουν καμία ελπίδα να αντέξουν το βάρος αυτής της κατάρρευσης. Δηλαδή, σε όλους εμάς.
“We the people” που λέει και η προμετωπίδα του αμερικανικού συντάγματος. Ωστόσο, η μεγάλη επανάσταση που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο πλέον, δεν μπορεί να είναι ούτε εθνική, ούτε ταξική. Ιστορικά ό,τι είχαν να δώσουν αυτές οι μορφές επαναστάσεων το έδωσαν.
Η επανάσταση μπορεί να είναι μόνο προσωπική. Μοναδική για το καθένα μας. Κι ακριβώς γι αυτό, παγκόσμια!
Πρώτη δημοσίευση: My Penteli
ΣΟΥΣΑΜΙ ΑΝΟΙΞΕ 