Στο δρόμο της συνεργατικής δημιουργικότητας  

photo_wowos1Μπορεί στο μέλλον να υπάρξουν καλύτερες εποχές, αλλά  όπως είπε εύστοχα ο Σαρτρ, αυτή εδώ είναι η δική μας.

Ζούμε σε μια μεταιχμιακή συγκυρία όπου τόσο σε συλλογικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο το «όλα θα πάνε καλά» δεν μπορεί να επαφίεται στην «επιδεξιότητα»  κάποιου «αυτόματου πιλότου», όπως κι αν έχει συνηθίσει  να τον ονομάζει ο καθένας μας.

Ζούμε  στην «εποχή των τεράτων» που είπε κι ο Γκράμσι, τουλάχιστον όσο δεν καταφέρνουμε να βρούμε τον τρόπο για να συνθέσουμε διαλογικά μεταξύ μας το νόημα του πως αξίζει εν τέλει να ζει κανείς, προσδίδοντας μια οικουμενική διάσταση σε αυτό.

Ζούμε τη «στιγμή» που μας καλεί να κατανικήσουμε την καθηλωτική δύναμη της αδράνειας προκειμένου μην πάνε όλα χειρότερα. Οπότε το  ν’ αφήνουμε αναπάντητη αυτή την κλήση δεν το λες και έξυπνο… Έξυπνο είναι να βρούμε την (αυτο)πεποίθηση της πράξης.

Στη φιλοσοφία της πράξης του Μπαχτίν, το κεντρικό στοιχείο είναι η έννοια της «υπεύθυνης δραστηριότητας». Είναι το κλειδί για την κατανόηση της ακεραιότητας, η οποία αποτελεί  ζωτικό στοιχείο της φιλοσοφικής αντίληψης του Μπαχτίν. Το άτομο δεν είναι γρανάζι της ιστορίας αλλά το υποκείμενο της ιστορίας του, μόνο στο βαθμό που καταφέρει  να βρεθεί «στο δρόμο» προς ένα νέο κόσμο που βρίσκεται πέρα από την αλλοτρίωση.

Άρα για να βάζουμε τα πράγματα σε μια σειρά:

Πρώτον, αν μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα θα βγούνε τέρατα και θα μας φάνε.

Δεύτερον, η μόνη «μεγάλη ιδέα» είναι η πράξη, διότι αυτή και μόνο βεβαιώνει για την αυθεντικότητα της ύπαρξης.

Τρίτον, η πράξη πρέπει να είναι υπεύθυνη, που σημαίνει πως σκέφτομαι και τους άλλους, είμαι σε ένα διά – λογο μαζί τους.

Τέταρτον, υπερβαίνοντας την αποξένωση με τον εαυτό μας και τους άλλους ανοίγουμε το μόνο δρόμο που μπορεί να οδηγεί σε ένα αξιοβίωτο μέλλον και είναι ο δρόμος της συνεργατικής δημιουργικότητας.

Κι επειδή όλα πρέπει να τα παίρνουμε προσωπικά, με βάση τα παραπάνω, αισθάνομαι αληθινά περήφανος γιατί  στην ομάδα της iDialogue που ολοένα μεγαλώνει, έχουμε καταφέρει να είμαστε διαρκώς «στο δρόμο».

lamia1

dsc_0003-2

sb3

axia

wowos-nikaia

ΥΓ: Επόμενη στάση «στο δρόμο» ο Πειραιάς 

 

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.