Σχολείο είναι η ζωή κι ερχόμαστε όλοι αδιάβαστοι. Δεν υπάρχει «μάνιουαλ» χρήσης, ούτε γίνεται καμιά πρόβα τζενεράλε. Από τη στιγμή που χτυπάει το πρώτο κουδούνι μέχρι και που θα χτυπήσει η καμπάνα του «αντίο», αυτοσχεδιάζουμε. Συνήθως κάνουμε ότι ξέρουμε, λέμε ό, τι πήρε τ’ αφτί μας από άλλους, βάζουμε και μπόλικες δικές μας σάλτσες έτσι για να φανούμε προετοιμασμένοι, αλλά τελικά γεγονός παραμένει πως είμαστε παντελώς ανυποψίαστοι για τις ερωτήσεις που μας κάνει η ζωή. Αν και ο Μπόρχες έβλεπε το σύμπαν σαν μια αχανή και δαιδαλώδη βιβλιοθήκη, σε κανένα ράφι της δεν υπάρχει το «Μεγάλο Βιβλίο των Σωστών Απαντήσεων». Μόνο ό,τι πιστέψουμε…
Άκουσε το podcast εδώ!
Το πρώτο κουδούνι (podcast)
