Οι κλόουν και οι cheerleaders της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής υπήρξαν πολύ δημιουργικοί όταν διέσωζαν με ζεστό κρατικό χρήμα τις τράπεζες, οι κατά τα άλλα φιλελεύθεροι «αντικρατιστές». Και το έκαναν για να συνεχίσουν να είναι «αντικρατιστές» με τα λεφτά των άλλων, όπως προκύπτει από ένα σωρό «καλές πρακτικές» στα καθ’ ημάς, με χαρακτηριστικότερο το πλιάτσικο της Fraport ΑG. Συνταγή που κερδίζει δεν την αλλάζεις. Γι’ αυτό και οι ελληνικές τράπεζες, ακόμη και σήμερα, τι κάνουν; Έχουν ένα σκασμό κρατικά ομόλογα, τα μισά και πλέον κεφάλαιά τους είναι από φορολογικές απαιτήσεις που έχουν από το ελληνικό δημόσιο, μειώνουν τα κόκκινα δάνεια με εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου (στο πλαίσιο του «Ηρακλή») και δίνουν κυρίως δάνεια που έχουν την εγγύηση του κράτους. Ζήτω ο νεοφιλελευθερισμός δηλαδή, αρκεί να πληρώνουν οι φορολογούμενοι τις ζημιές.
Έτσι τώρα, οι κλόουν και οι cheerleaders της ευρωπαϊκής πολιτικής, δεν μπορούν να γίνουν εξίσου δημιουργικοί που το 22% των Ευρωπαίων είναι ήδη σε πτώχευση. Και πολύ γρήγορα θα γίνει 32 και μετά 42, σε έναν πλανήτη που ήδη φλέγεται κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αντίο δημοκρατία. Ή έστω ό,τι έχει απομείνει από αυτή μετά την κρίση του ευρώ.
Πρώτoς στο χορό, όπως ήταν αναμενόμενο, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που σήμανε συναγερμό: Η περίοδος της χαλάρωσης των δημοσιονομικών κανόνων λόγω covid τελειώνει. Και όλα θα επιστρέψουν εκεί όπου βρίσκονταν. Έπειτα, έδωσε τα διαπιστευτήριά του ο υποψήφιος Χριστιανοδημοκράτης καγκελάριος Αρμιν Λάσετ: «Η έκδοση κοινού ευρωπαϊκού ομολόγου, η αμοιβαιοποίηση του χρέους ήταν ένα έκτακτο μέτρο σε μια έκτακτη κατάσταση. Δεν θα επαναληφθεί ποτέ ξανά.». Για το τυπικό του πράγματος βγήκε και το «μεγάλο αφεντικό», ο επικεφαλής της Bundesbank, Jens Weidman να πει πως «ήρθε η ώρα, να αρχίσουμε βαθμιαία, βήμα- βήμα, να περιορίζουμε τις αγορές ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.».
Ήδη οι περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία, με την ιστορικά χαμηλή συμμετοχή, σηματοδοτούν το τέλος του Μακρόν. Το «γερμανικό μπλοκ» επιβεβαιώνει την επικυριαρχία του και τα «πάντσερ» ξεκινούν για νέες εποποιίες, χωρίς να υπάρχει έστω και μια στοιχειώδης γραμμή άμυνας, όπως για παράδειγμα η κινητοποίηση των Ευρωπαίων πολιτών, κυρίως του Νότου, για θεσμοθέτηση Άνευ Όρων Βασικού Εισοδήματος στην Ευρώπη. Αν όχι τώρα που μοιράζει χιλιάρικα ο Μπάιντεν στις ΗΠΑ, πότε;
ΥΓ1: Για το αίτημα των Ευρωπαίων πολιτών να θεσμοθετηθεί «Βασικό Εισόδημα Έκτακτης Ανάγκης» μπορείτε να συνυπογράψετε εδώ
ΥΓ2: Τα ποσά που θα απαιτηθούν για το Άνευ Όρων Βασικό Εισόδημα για την Ευρώπη, να τα βάλουν στον κωδικό «Brand marketing». Ξέρει από αυτά η Βρυξελλιώτικη γραφειοκρατία. Τι είναι η δημοκρατία; Η βασική συνιστώσα του brand της Ευρώπης. Χωρίς αυτό τι μπορεί να είναι; Τίποτα. Ένα νεκροζώντανο παρελθόν, ένα αποκρουστικό αιματοβαμμένο ζόμπι. Το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο ενός μαγαζιού είναι το brand του. Ας ρωτήσουν και τους γκουρού της επικοινωνίας που αμείβουν πλουσιοπάροχα για όλους τους λάθος λόγους.
ΣΟΥΣΑΜΙ ΑΝΟΙΞΕ 