Το χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας είναι να ζήσουμε τη ζωή μας πιστεύοντας ότι ο κόσμος είναι μια σταθερότητα που μας δόθηκε από τις αρχές της ιστορίας και της ζωής και απλά κάνουμε λήψη αμετάβλητων δεδομένων.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε πρέπει να τολμήσουμε να πιστέψουμε το ακριβώς αντίθετο. Να πιστέψουμε πως ακόμη και η πιο μικρή σκόπιμη δράση μας, αλλάζει τη μονόλιθο της πραγματικότητας με κάποιο λεπτό αλλά ουσιαστικό τρόπο. Είναι μια πράξη θάρρους και αντίστασης στη συνήθη απογοήτευση και τον κυρίαρχο κυνισμό.
Όπως υποστήριζε με επιμονή και ο Αμερικανός μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και ακτιβιστής Τζέιμς Άρθουρ Μπόλντουιν «τίποτα δεν είναι σταθερό, για πάντα και για πάντα», προσθέτοντας πως «φτιάξαμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε και πρέπει να τον ξεπεράσουμε».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η φιλόσοφος Χάνα Άρεντ σημειώνοντας πώς εφευρίσκουμε τον εαυτό μας και εφευρίσκουμε ξανά τον κόσμο. Σύμφωνα με την αντίληψή της ακόμη…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 417 επιπλέον λέξεις