Όλοι αγωνιζόμαστε και όλοι παλεύουμε. Με τα λάθη μας, τα πάθη μας, τα πρέπει μας, τα θέλω μας. Κι ο αγώνας του καθενός πρέπει να είναι σεβαστός από τους άλλους. Το καλό παιχνίδι απαιτεί να μην υποτιμάς κανέναν. Αλλά και να μην υπερτιμάς κανέναν. Αυτό είναι το σωστό και το δίκαιο. Τουλάχιστον «στα χαρτιά».
Η αρένα είναι αρένα, σύμφωνοι. Αλλά κάθε παιχνίδι πρέπει να είναι ανοιχτό και να μην είναι στημένο. Αλλιώς κερδίζει όχι ο καλύτερος στο παιχνίδι αλλά ο καλύτερος στο «στήσιμο». Είναι ο λόγος που άδειασαν οι κερκίδες του ποδοσφαίρου κι έμειναν μόνον οι επαγγελματίες φανατικοί. Είναι ο λόγος που ένα λαίμαργο «σαράκι» τρώει και τις επιχειρήσεις. Διότι αν δεν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις, αν δεν έχεις ταλέντο και το μόνο που ξέρεις είναι να «στήνεις» μια δουλειά, ο ορίζοντάς σου είναι ασφυκτικά μικρός. Είναι ο λόγος επίσης που αδειάζουν με ραγδαίους ρυθμούς και οι κερκίδες της πολιτικής και απομένουν μόνον όσοι έχουν κάνει μεροκάματο το παλαμάκι.
Σύμφωνοι, ο καθένας πρέπει να έχει τον τρόπο του. Τα είπε κι ο Φρανκ Σινάτρα αυτά, τραγουδώντας το “My Way”.Αλλά το παιχνίδι πρέπει να είναι παιχνίδι. Να έχει ευφυΐα, τεχνική, δημιουργικότητα. Να εξελίσσει το ίδιο το παιχνίδι. Έτσι ξεχωρίζουν οι μεγάλοι παίκτες. Έτσι ξεχωρίζουν και τα μεγάλα ταλέντα.
Το μήνυμα λοιπόν των καιρών είναι τόσο καλά κωδικοποιημένο με το να είναι τόσο προφανές στα μάτια όλων. Τα πράγματα για να πάνε μπροστά έχουν ανάγκη από ταλαντούχους ανθρώπους. Σε όλα τα επίπεδα, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.
Η έννοια του ταλέντου επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο των παγκόσμιων προβληματισμών για το μέλλον της οικονομίας, των επιχειρήσεων, της εκπαίδευσης, των ίδιων των κοινωνιών. Κι αυτό είναι εύλογο καθώς σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία που τα πάντα μπορούν να αντιγραφούν, το μόνο που δεν επιδέχεται αντιγραφής είναι το ταλέντο.
Στο πρόσφατο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, ο ιδρυτής του καθηγητής Klaus Schwab , υποστήριξε πως ανατέλλει μια νέα αντίληψη για την εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών καθώς η πραγματικότητα μετατοπίζεται από τον καπιταλισμό όπως τον ξέρουμε σε αυτό που αποκαλείται διεθνώς πλέον ως «talentism». Είναι η ανατολή μιας νέας εποχής όπου το ανθρώπινο κεφάλαιο γίνεται πλέον ο καταλυτικός συντελεστής για την πρόοδο χωρών, πόλεων, εταιρειών, οργανισμών. Ο καθηγητής Schwab υποστήριξε : « Το κεφάλαιο θα αντικατασταθεί από τη δημιουργικότητα και την ικανότητα για καινοτομία και ως εκ τούτου, από τα ανθρώπινα ταλέντα, ως τους σημαντικότερους συντελεστές της παραγωγής».
Αν το ταλέντο γίνεται μέρα με τη μέρα ο καθοριστικός ανταγωνιστικός παράγοντας τότε μπορούμε να προβλέψουμε πως σε λίγο θα πάψουμε να μιλάμε για καπιταλισμό. Ο νεολογισμός του «ταλεντισμού» όσο ξένος κι αν ακούγεται σήμερα, μάλλον θα περιγράφει καλύτερα την εξέλιξη των πραγμάτων. Θα συμβεί το ίδιο που συνέβη όταν η γη έδωσε τη θέση της στο κεφάλαιο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκβιομηχάνισης. Σήμερα το κεφάλαιο αρχίζει να παραχωρεί θέσεις στο ανθρώπινο ταλέντο. Κι είμαστε ακόμη στην αρχή.
Η Ελλάδα είναι πολύ μακριά ακόμη από αυτές τις συζητήσεις, ζώντας μέσα στον μικρόκοσμό της. Ίσως και γιατί σε αυτό τον τόπο γίνεται πάντα προσπάθεια να θαφτεί και όχι να αναδειχτεί το ταλέντο. Ευτυχώς πάντως υπάρχουν εξαιρέσεις για να ανοίξει κι εδώ μια αληθινά δημιουργική συζήτηση για το ταλέντο και την αξιοποίησή του και όχι την κατασπατάλησή του, όπως συμβαίνει σήμερα.
Έτσι, την Τετάρτη 9 Απριλίου, στις 6 το απόγευμα, όσοι/ες πιστεύουν στην αξία του ταλέντου και βρίσκουν νόημα στο “capitalism vs talentism”, έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση στην Ελληνική Εταιρεία Διοίκησης Επιχειρήσεων με θέμα , τι άλλο; Talent Rising! «Ψυχή» της εκδήλωσης είναι ο Κρις Αμιράλης, Founding Partner & Chairman της Better Future
Το μέλλον δεν μας στήνει ποτέ στο ραντεβού. Έρχεται πάντα. Είναι σημαντικό λοιπόν να δούμε το μέλλον, στο φως ενός νέου Διαφωτισμού, που ανεβάζει στην κορυφή τον άνθρωπο και το ταλέντο του.
ΣΟΥΣΑΜΙ ΑΝΟΙΞΕ 