Το ότι ο Μπακογιάννης μπορεί να ήταν καλός δήμαρχος για το Καρπενήσι δεν τον κάνει αυτομάτως και καλό δήμαρχο για την Αθήνα. Αλλά ο «σοφός λαός» έχει πάντα δίκιο και γι αυτό ψάχνει πάντα που θα φορτώσει την ευθύνη που έχει ο ίδιος για τις επιλογές του. Η χαζομάρα που λέγεται «Μεγάλος Περίπατος» και με αισθητική βαλκανικού σοσιαλιστικού ρεαλισμού θα μπορούσε να είχε πολύ διαφορετική τύχη αν σχεδιαζόταν πραγματικά από ανθρώπους με άποψη και όραμα για μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που φιλοδοξεί να είναι και «παγκόσμιος προορισμός». Με πορδές δεν βάφονται αυγά. Βάφτηκε όμως η Πανεπιστημίου.
Το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνει ένας δήμαρχος που νοιάζεται είναι να πληροφορηθεί τις τεχνολογικές εξελίξεις γύρω από την έννοια της «έξυπνης πόλης» και όχι αυτής που τρώει το κουτόχορτο από λαμαρινιένες ζαρντινιέρες. Και να ένα πολύ απλό παράδειγμα. Η λονδρέζικη εταιρία Pavegen δημιούργησε ένα ειδικό πλακίδιο από ανακυκλωμένα ελαστικά αυτοκινήτων. Το κάθε βήμα επάνω του παράγει 3 joules ενέργειας που θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν μια λάμπα δρόμου LED για 30 δευτερόλεπτα. Ένας ικανός αριθμός πλακιδίων και βημάτων θα μπορούσε να δημιουργήσει αρκετή ενέργεια για να αποθηκευτεί σε μπαταρίες ή να τροφοδοτήσει ηλεκτρικές συσκευές. Θα γινόταν πολύ εύκολα ένα τουριστικό trend για την Αθήνα και σίγουρα θα έδειχνε μια άλλη ποιότητα αισθητικής κι αντίληψης.
Αλλά είπαμε… το παιδί το βγάζεις από το χωριό, το χωριό δεν το βγάζεις από το παιδί.
Μηνιαία αρχεία: Ιουνίου 2020
Point Z #1 Ανοίξαμε…
Η ιδέα του podcast μου βγήκε αυθόρμητα. Θεωρώ πως αντανακλά την αγάπη μου για το ραδιόφωνο. Το ραδιόφωνο που με συντρόφευσε στην εφηβεία, το ραδιόφωνο που αποτέλεσε την αιτία για την πρώτη μου εμπειρία συλλογικής διεκδίκησης μέσα από το κίνημα της ελεύθερης ραδιοφωνίας, το ραδιόφωνο που με έβαλε στη δημοσιογραφία.
Αυτή η γοητεία των 80’s και 90’s εξηγεί νομίζω τη νοσταλγία που νιώθω το 2020 σε συνθήκες ημικαραντίνας, έχοντας επιβεβαιώσει, εν τω μεταξύ, το διάσημο απόφθεγμα πως η δημοσιογραφία σε οδηγεί παντού, αρκεί να την εγκαταλείψεις εγκαίρως.
Όμως ο χρόνος είναι αμείλικτος, όπως ένα παιδί. Kάπως έτσι δεν το είχε πει και ο Ηράκλειτος;
Όλοι ξέρουμε πως για να εξευμενίσεις ένα παιδί, τάξε του παιχνίδι.
Αλλιώς τάξε λαμπάδα σε άγιο.
Προτίμησα το παιχνίδι.
Podcast λοιπόν. Σαν να λέμε radio on demand.
Καλή ακρόαση!