Σύμφωνα με το ranking εθνική ισχύος στην ετήσια έκθεση 2020 Best Countries του US News and World Report που συμπεριλαμβάνει δείκτες από την οικονομία μέχρι την στρατιωτική ισχύ, η Ελλάδα βρίσκεται στην 43η θέση, με την Πολωνία από πάνω (42) και την Σερβία από κάτω (44). Αντίθετα, η γειτονική Τουρκία έχει θέση στο top20 καταλαμβάνοντας την 16η θέση, αμέσως μετά την Αυστραλία (15). Νομίζω το χάσμα ισχύος εξηγεί εν πολλοίς γιατί η Τουρκία είναι σε θέση να κάνει αυτά που κάνει, με αποτέλεσμα να προβάλλονται ήδη απόψεις του τύπου «κάτι να δώσουμε, κάτι να μας μείνει». Σε σημείο που ένα σπιτάκι που μου άφησε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου στην ακριτική Νίσυρο να μην είμαι σίγουρος αν πρέπει να το δηλώσω στο ελληνικό κτηματολόγιο ή να περιμένω….
Τώρα το γιατί βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε, προφανώς και δεν είναι μόνον γεωγραφική μοίρα. Είναι και το αποτέλεσμα συγκεκριμένων επιλογών, συγκεκριμένων πρωθυπουργών και κυβερνήσεων που έτυχαν της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού. Αλλά αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση που στην πραγματικότητα κανένας δεν θέλει να ανοίξει.
Ειλικρινά λοιπόν δεν ξέρω τι ακριβώς θα γιορτάσουμε μαζί με τη Γιάννα το 2021. Ελπίζω μόνο να είχε δίκιο ο Καζαντζάκης γράφοντας πως η Ελλάδα επιζεί μέσα από διαδοχικά θαύματα.
Μηνιαία αρχεία: Ιανουαρίου 2020
Περί «εθνικής γραμμής» και άλλων ανοησιών
Σε ένα κόσμο που αναθεωρείται προς μια νέα, πιθανότατα πιο «σκοτεινή» και επικίνδυνη εποχή και σε μια Ευρώπη που έχει μπει σε αχαρτογράφητα νερά, μετά και την οριστικοποίηση του Brexit, η Ελλάδα έχει καθηλωθεί, είναι υπό καταστολή. Στην υπό καθήλωση Ελλάδα, τη «δεμένη στο κατάρτι» των δανειστών, δεν έχει κανείς «νεφρά» για να σκεφτεί οτιδήποτε άλλο πέρα από το «ναι σε όλα». Παντού και προς όλους. Και χθες και σήμερα και όσο διαρκεί το … BDSM.
Μέσα λοιπόν στην «καύλα» του αποδομητικού μεταμοντερνισμού «μας», με 5G για να ανάβουμε τα μαγκάλια, ας μας κάνουν τη χάρη να μη μας ζαλίζουν τουλάχιστον.