Το καλό όπου το συναντάς, πρέπει να το στηρίζεις. Είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνεις προκειμένου να συνεχίσει να υπάρχει φως κι ελπίδα στον κόσμο. Αλλιώς η γη θα σκοτεινιάσει και θα κερδίσουν τα «Ορκς του Σάουρον» (για να θυμηθούμε και τον «Άρχοντα των Δακτυλιδιών») και όχι οι άνθρωποι. Θεωρώ λοιπόν υποχρέωσή μου με αυτό το post να πω και δημόσια ένα μεγάλο ευχαριστώ σε μια ηρωική γιατρό που δίνει πραγματικά τον καλύτερο εαυτό της, κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες, αποδεικνύοντας περίτρανα πως υπάρχουν και γιατροί που δεν συντάσσονται με τα «΄Ορκς» αλλά με τον όρκο του Ιπποκράτη.
Πέρασα τον Αύγουστο δεκαπέντε υπέροχες μέρες, σε ένα αληθινό «διαμάντι» του Αιγαίου, τη Νίσυρο. Για όσους δεν έχουν την τύχη να τη γνωρίζουν είναι ένα νησί – ηφαίστειο απέναντι από την Κω, με 1500 μόνιμους κατοίκους , υπέροχη φύση και θάλασσες που «δεν υπάρχουν».
Την προτελευταία ημέρα της παραμονής μου, με τσίμπησε στο πόδι μια αλογόμυγα! Το πως βρέθηκε τώρα η αλογόμυγα από το πουθενά στις Λιές, μια από τις υπέροχες παραλίες του νησιού, εμπίπτει σε αυτό που αποκαλώ «μεταφυσική των διακοπών» κι έχει να κάνει με τα ατυχήματα που πολλές φορές συμβαίνουν στη διάρκειά τους.
Με τσιμπήματα από σφήκες , μέλισσες, τσούχτρες κλπ. δεν έχω κανένα πρόβλημα. Οι αλογόμυγες όμως, μου δημιουργούν αλλεργική αντίδραση και τις δύο προηγούμενες φορές που μου είχε συμβεί – μία στον Όλυμπο και μία στο «Πανταβρέχει» της Ευρυτανίας – χρειάστηκα ένεση κορτιζόνης. Το ίδιο χρειάστηκα και στη Νίσυρο. Κι όλα πήγαν καλά. Σάββατο βράδυ έτυχα της φροντίδας που είχα ανάγκη, από τη μοναδική γιατρό του νησιού Ειρήνη Ντιάκωβα.
Η κ. Ντιάκωβα, η οποία όλο το χρόνο μεριμνά και περιθάλπει τους μόνιμους κατοίκους για κάθε είδους ασθένεια ή ατύχημα, τον Αύγουστο κάνει το ίδιο για έναν πληθυσμό που ξαφνικά δεκαπλασιάζεται! Το αποτέλεσμα είναι να είναι όλη μέρα στο πόδι, να μην μπορεί να έχει ούτε μια ώρα ανάπαυσης, να μην μπορεί να κάνει σαν άνθρωπος ούτε ένα μπάνιο και κάθε τρία λεπτά να χτυπάει το κινητό της για κάποιο περιστατικό. Κι όμως μένει εκεί, στο μικρό ιατρείο του νησιού για να κάνει αγόγγυστα και με επιστημονική ευσυνειδησία το καθήκον της. Κι αυτό το κάνει εδώ και 6 χρόνια που υπηρετεί στο νησί.
Αφού μου έκανε την ένεση κορτιζόνης κι όλα πλέον ήταν καλά, είχαμε την …πολυτέλεια για μια ολιγόλεπτη συζήτηση μέχρι να εμφανιστεί ο επόμενης ασθενής, όπως και πράγματι συνέβη. Στη διάρκεια αυτής της συζήτησης κατάλαβα πως παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις για έναν «αγροτικό» γιατρό, τουλάχιστον για τους μήνες του καλοκαιριού που οι ανάγκες παροχής υπηρεσιών περίθαλψης πολλαπλασιάζονται δραματικά, δεν ίδρωσε το αυτί κανενός καρεκλοκένταυρου, σε κανένα επίπεδο. Έτσι, η ηρωίδα γιατρός συνεχίζει να δίνει μόνη της αυτή τη μάχη, με μόνη ανταμοιβή την ηθική αναγνώριση της προσφοράς της από τους νησιώτες ακρίτες.
Η Νίσυρος μέσα στην ακριτική μοναξιά της, στάθηκε τυχερή έχοντας την Ειρήνη Ντιάκωβα που ήρθε πριν χρόνια από τη Ρωσία κι αφιέρωσε τη ζωή της στην υπηρεσία του πάσχοντα συνανθρώπου. Στάθηκα κι εγώ τυχερός που τη στιγμή της ανάγκης, μια τέτοια ευγενική ψυχή ήταν εκεί, με αφοσίωση και δέσμευση στο καθήκον. Κι αν ο κόσμος έχει μια ελπίδα για το μέλλον, σίγουρα μόνο σε τέτοιες ευγενείς υπάρξεις μπορεί να το χρωστάει. Στις υπάρξεις που αξίζουν της ευγνωμοσύνης μας και του θαυμασμού μας γιατί κινούνται από την εσωτερική τους φλόγα και όχι από το εγωιστικό συμφέρον. Στις υπάρξεις που βλέπουν ανθρώπους και όχι πελάτες.
ΥΓ: Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, μια πολύ «περίεργη» υπόθεση ερχόταν στο φως της δημοσιότητας. Το ΣΔΟΕ επέβαλλε πρόστιμα ύψους 600 εκ. σε γερμανικές αντιπροσωπείες, οι οποίες εισήγαγαν πολυτελή μοντέλα αυτοκινήτων από τη Γερμανία στην Ελλάδα με υποτιμολόγηση, με αποτέλεσμα να αποφεύγουν το αντίστοιχο ΦΠΑ και το φόρο πολυτελείας. Ωστόσο η αρμόδια Εφορία στην οποία έχει διαβιβαστεί η υπόθεση, καθυστερεί αδικαιολόγητα την είσπραξη των προστίμων αυτών. Το υπουργείο Οικονομικών τηρεί ένοχη σιωπή για το εάν η καθυστέρηση αυτή είναι αποτέλεσμα παρασκηνιακών πολιτικών πιέσεων, ή οφείλεται σε άλλους λόγους. Μπορεί εύκολα κάποιος να αναλογιστεί πόσους γιατρούς σε ακριτικά νησιά θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν αυτά τα 600 εκατομμύρια ευρώ, μόνο από μία υπόθεση. Τι λέτε – λαλίστατε κατά τα άλλα – κύριε Βορίδη; Υπάρχουν λεφτά ή δεν υπάρχουν;
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
“Work hard in silence, let success make the noise”. To διάβαζα το πρωί σε ένα update του Linkedin κι ενώ απέναντί μου έβλεπα το βραβείο που πήραμε ως Spin Communications στα Social Media Awards 2014 για το σχεδιασμό και την υλοποίηση της στρατηγικής social media του brand “California Donuts”.
ΣΟΥΣΑΜΙ ΑΝΟΙΞΕ 