Τι μας έμαθε ο πρώτος μήνας του 21? Απλά την αλήθεια. Η οποία ως γνωστόν πρώτα σε θυμώνει και μετά σε απελευθερώνει. Εν προκειμένω η αλήθεια είναι πως κράτος και αγορά στη Δύση, απέτυχαν απέναντι στην πανδημία. Για να παραφράσω μια γνωστή ρήση του Βολταίρου ακόμη κι αν δεν υπήρχε ο covid – 19 θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. Για να μας δείξει καθαρά τα όρια της αδυναμίας μας έναντι δυνάμεων που αναπτύσσονται απειλώντας την ίδια την υπαρξιακή υπόσταση της δυτικής δημοκρατίας, ως συμβολαίου κοινωνικής συμβίωσης. Οι δυνάμεις αυτές όπως εκφράζονται από παντοδύναμες εταιρείες και απομειωμένης ισχύος κράτη, στρέφονται πλέον ευθέως εναντίον του πυρήνα των πολιτικών δικαιωμάτων και των συνταγματικών εγγυήσεων των δυτικών κοινωνιών. Εναλλακτική ασφαλώς δεν μπορεί να αποτελεί ο αυταρχικός κρατικός καπιταλισμός της Κίνας, η οποία φαίνεται να αναβαθμίζει τα γεωπολιτικά πλεονεκτήματά της, μεσούσης της πανδημίας. Ούτε ασφαλώς και η λαϊκιστική άρνηση της πραγματικότητας. Η δικτατορία της οικονομίας πάνω στην κοινωνία και τη φύση, όπως κι αν εκδηλώνεται, είναι πλέον το πρόβλημα.
Υπάρχουν περιθώρια για κοινωνική αυτονομία; «Είμαστε πολλοί αλλά είμαστε μόνοι, μείναμε δίχως όνειρο τώρα που ξημερώνει » που έλεγε κι ο συγχωρεμένος ο Χάρρυ Κλυνν. Απόπειρες γίνονται όμως. Όπως η πρόσφατη περίπτωση του χρηματιστηριακού ακτιβισμού όπου η κινητοποίηση χιλιάδων μικροεπενδυτών έδειξε πως οι κανόνες του παιχνιδιού της Wall Street μπορεί καμιά φορά να στραφούν εναντίον των ισχυρών παικτών της και σε αυτή την περίπτωση εις βάρος των hedge funds που υπαναχώρησαν από μεγάλα στοιχήματα σορταρίσματος λόγω ενός αιφνίδιου ράλι «καταδικασμένων» μετοχών. Μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα, ένας μεγάλος αριθμός μικροεπενδυτών αγόρασε μαζικά μετοχές κάποιων εταιρειών που έχουν πληγεί σε ανεπανόρθωτο βαθμό από την πανδημία του ιού SARS-CoV-2. Μια από αυτές ήταν η Gamestop, μια αλυσίδα καταστημάτων ηλεκτρονικών παιχνιδιών που παλεύει εδώ και μια εξαετία με τις «δυνάμεις» του Διαδικτύου, με την πανδημία και τα short bets να την οδηγούν…σχεδόν σε τελική πτώση. Αλλά τελικά τα ίδια τα hedge funds ήταν αυτά που τράπηκαν σε φυγή διότι οι μετοχές που είχαν σορτάρει εκτοξεύθηκαν στα ύψη, με τριψήφια ή και τετραψήφια άνοδο. Όσο υπάρχουν Δαβίδ που νικούν τους Γολιάθ αυτού του κόσμου, υπάρχει ελπίδα!
Μηνιαία αρχεία: Ιανουαρίου 2021
Το μυστικό της «Καρδιάς του Ρόδου»
Το μυαλό πρέπει να καθαρίζει, ακριβώς όπως έκανε ο Ηρακλής με τη κοπριά που είχε συγκεντρωθεί στους τεράστιους στάβλους του βασιλιά της Ήλιδος, του Αυγεία. Τη θυμάσαι την ιστορία; Ήταν ο 5ος άθλος. Κι ήταν άθλος γιατί οι στάβλοι είχαν 3.000 βόδια και δεν είχαν καθαρισθεί επί πολλά χρόνια και έπρεπε αυτό το καθάρισμα να γίνει μόνο μέσα σε μία ημέρα. Όταν είναι κάτι κατεπείγον είναι κατεπείγον άσχετα με το πως το αξιολογεί η συνήθη βαρεμάρα μας, ειδικά μέσα στην ημικαραντίνα.
Το μυαλό θέλει καθάρισμα. Όπως και όλα σε αυτή τη ζωή. Γιατί βρομίζουν από τη συνεχή επανάληψη.
Η ασυνέχεια είναι μια ευκαιρία.
Να βγούμε λίγο από τις ράγες του κανονικού.
Να αδειάσουμε το μυαλό μας. Από άγχη, από φόβους, από προσδοκίες, από ελπίδες, από αλήθειες και ψέματα. Προφανώς δεν είναι κάτι απλό και εύκολο. Οι σκέψεις θέλουν κι αυτές 15 δευτερόλεπτα δημοσιότητας στην οθόνη του μυαλού μας, οπότε υπάρχει συνωστισμός. Κι αυτό δεν βοηθάει.
Το καλό είναι πως το μυαλό μας μπορεί να είναι απασχολημένο μόνο με μια σκέψη κάθε στιγμή. Κάθε επόμενη είτε διώχνει είτε εξελίσσει σε συνειρμό την προηγούμενη καθώς το μυαλό είναι ασταμάτητο σε αυτό που κάνει.
Αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να καθαρίζουμε καθημερινά το μυαλό μας. Αντί να βυθίζεται μέσα στην κοπριά χιλιάδων υπολειμμάτων από σκέψεις που έρχονται και φεύγουν, να το καθαρίσουμε. Πως; Αυτό είναι το μυστικό της «Καρδιάς του Ρόδου»!
Το μυαλό θέλει καθάρισμα. Όπως και όλα σε αυτή τη ζωή. Γιατί βρομίζουν από τη συνεχή επανάληψη.
Η ασυνέχεια είναι μια ευκαιρία.
Να βγούμε λίγο από τις ράγες του κανονικού.
Να αδειάσουμε το μυαλό μας. Από άγχη, από φόβους, από προσδοκίες, από ελπίδες, από αλήθειες και ψέματα. Προφανώς δεν είναι κάτι απλό και εύκολο. Οι σκέψεις θέλουν κι αυτές 15 δευτερόλεπτα δημοσιότητας στην οθόνη του μυαλού μας, οπότε υπάρχει συνωστισμός. Κι αυτό δεν βοηθάει.
Το καλό είναι πως το μυαλό μας μπορεί να είναι απασχολημένο μόνο με μια σκέψη κάθε στιγμή. Κάθε επόμενη είτε διώχνει είτε εξελίσσει σε συνειρμό την προηγούμενη καθώς το μυαλό είναι ασταμάτητο σε αυτό που κάνει.
Αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να καθαρίζουμε καθημερινά το μυαλό μας. Αντί να βυθίζεται μέσα στην κοπριά χιλιάδων υπολειμμάτων από σκέψεις που έρχονται και φεύγουν, να το καθαρίσουμε. Πως; Αυτό είναι το μυστικό της «Καρδιάς του Ρόδου»!
Χειρόφρενο….!
Το εύκολο είναι πάντα να αρπάζεις την πέτρα. Είτε για να λιθοβολήσεις το θύμα, είτε για να λιθοβολήσεις το θύτη. Είναι η επιβεβαίωση που ενδόμυχα ζητάς πως δεν είσαι τίποτα από τα δυο. Really? Στην πραγματικότητα ο κόσμος της Σοφίας είναι ο κόσμος όλων μας. Ζούμε στου Γαμησιού τη Χώρα, που λεγε και ο Χένρι Μίλερ. Το θέμα λοιπόν δεν είναι πόσο γουρούνι είναι ο «θείος» που είναι το προφανές, αλλά γιατί αυτή η χώρα αναπαράγει ακατάπαυστα γουρούνια σε μια ευρύτατη γκάμα που δεν αφορά μόνο στα εργοστασιακά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου. Διότι δεν υπάρχει μόνο τοξική αρρενωπότητα υπάρχει και τοξική ομοφυλοφιλία. Επιπλέον ο βιασμός δεν είναι μόνο σωματικός. Σωματικά μπορεί να μην υπάρξει η παραμικρή αντίσταση, μπορεί να υπάρξει και πρόσχαρη συναίνεση, αλλά τελικά δεν γαμάς τη ψυχή ενός παιδιού 20 – 21 χρόνων όταν κυριαρχείς σεξουαλικά πάνω του εξαιτίας του γεγονότος πως έχεις τη δύναμη να διαμορφώσεις το μέλλον του; Ή ακόμη χειρότερα, έτσι το αφήνεις να νομίζει. Στην πυρά λοιπόν ο «θείος» για να συνεχίσουν να χτίζονται και να καταστρέφονται καριέρες στην πολιτική, στην επιστήμη, στην τέχνη, στα media, στις επιχειρήσεις , στο δημόσιο, στους δήμους, παντού, με όρους «φοράδας κι επιβήτορα» ανεξαρτήτως φύλου. Γαμημένες ψυχές σε ένα γαμημένο κόσμο. Η Σοφία είναι μια τελευταία ευκαιρία. Να κοιτάξουμε στον καθρέπτη και το γαμημένο «κάνω ό,τι θέλω» που αποτέλεσε τον κοινό τόπο της ελληνικής (μη χέσω… )μετανεωτερικότητας, να το μετασχηματίσουμε σε «κάνω αυτό που πρέπει». Θεραπεία Εαυτού. Μπορεί να ακούγεται σαν Συντηρητική Επανάσταση αλλά όταν τρέχεις με χίλια πάνω σε τοίχο, ενστικτωδώς τουλάχιστον θα πρέπει να τραβήξεις χειρόφρενο. Κι ό,τι γίνει…
ΣΟΥΣΑΜΙ ΑΝΟΙΞΕ 