Μηνιαία αρχεία: Ιουλίου 2021

Τα ωραία ταξίδια, θέλουνε καλή παρέα.

Οι μοναχικοί ταξιδιώτες βιάζονται να τα μάθουν όλα και νιώθουν πως οι Άλλοι είναι βαρίδια, εμπόδια στη μεγάλη λεωφόρο των επιτεύξεων. Τα ταξιδιωτικά ημερολόγια είναι γεμάτα από πρώτο ενικό. Όπως είπε και ο Σαρτρ: Η κόλασή μου είναι οι Άλλοι.

Γι’ αυτό συνάντησε τον εαυτό που αγνοείς επιδεικτικά και αποενοχοποιήσου. Η αντίσταση σε αυτή τη συνάντηση  είναι μεγάλη καθώς οι άνθρωποι είμαστε πλάσματα της συνήθειας. Μας έχουν εκπαιδεύσει οι ρόλοι που υποχρεωθήκαμε να παίξουμε για να επικοινωνούμε με τους Άλλους, θεωρώντας αδίκως πως αυτό θα μας έκανε πιο αγαπητούς.

Στην ολότητά μας δεν μπορούμε να είμαστε στάσιμοι. Στάση είναι το μπλοκάρισμα της ενέργειας που είμαστε,  μόνο και μόνο για να υπηρετηθούν ρόλοι – είδωλα.

Οι άνθρωποι πεθαίνουμε επειδή οργανώνουμε τις σχέσεις μας με βάση ρόλους.  Ζούμε κωπηλατώντας. «Τραβάω κουπί» όπως λέει ο καθημερινός άνθρωπος.  Στο τέλος, οι ρόλοι μας καθηλώνουν στην ανία και  μας εκτελούν. Ο επόμενος θα πάρει το κουπί.

Θα ζούσαμε πολύ διαφορετικά συνειδητοποιώντας πως οι ευχάριστες εκπλήξεις που μας αναζωογονούν δεν είναι αποτέλεσμα της τύχης. Οι στιγμές του πραγματικού ενθουσιασμού είναι απόφαση. Η απόφαση του να πάρουμε την αρνητική υπερένταση που λιμνάζει μέσα μας και να την θέσουμε στην υπηρεσία της απο – κατάστασης του κόσμου μας.

Μέτρο δεν είναι η εξορία της υπερβολής αλλά η μυστηριακή χρήση της.  Ταξίδι χωρίς γαλέρα!

Προς αποφυγή πιθανών παρεξηγήσεων σπεύδω να κάνω εξ αρχής τη δήλωση πως η 2η δόση του εμβολιασμού μου είναι προγραμματισμένη για τις 30/7. ΄Όχι γιατί είχα όλα τα δεδομένα για να αποφασίσω ορθολογικά αλλά γιατί έχω κι εγώ – όπως όλοι – αυτό το «κάτι» που μας συμβουλεύει προσωπικά τον καθένα. Είναι πέρα από τον έλεγχό μας.
Έχετε παρατηρήσει ποτέ τον εαυτό σας όταν προσπαθείτε να περπατήσετε πάνω σε ένα πάτωμα που τρίζει χωρίς να κάνετε θόρυβο; Αμέσως τα δάκτυλα και οι μύες των ποδιών αναλαμβάνουν την αποστολή να πατήσετε ελαφρά πάνω στο ξύλο, να ζυγίσετε και να ισορροπήσετε ολόκληρο το σώμα για να ελαχιστοποιηθεί ο θόρυβος. Πιστεύετε ποτέ πως θα είχατε όλα τα δεδομένα για να δώσετε συνειδητές εντολές στους μύες και στα δάκτυλα να το κάνουν;
Όσο παρατηρητικό και δυνατό υπολογιστικά να είναι ένα μυαλό, ποτέ δεν μπορεί να σκεφτεί μία μία όλες τις αναγκαίες κινήσεις για να πνιγεί ο θόρυβος. Αλλά συνεχώς εκείνο το «κάτι» ξέρει τι κάνει και ο συνειδητός νους συγκρατείται και δεν επεμβαίνει.
Η στιγμή είναι οριακή. Ας μειώσουμε το θόρυβο και τον εργαλειοποιημένο επιστημονισμό. Ας δώσουμε χώρο και στο «κάτι» μήπως και καταφέρουμε να μην τρίξουνε για τα καλά όλα τα κοινωνικά πατώματα.

Οι κλόουν και οι cheerleaders της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής υπήρξαν πολύ δημιουργικοί όταν διέσωζαν με ζεστό κρατικό χρήμα τις τράπεζες, οι κατά τα άλλα φιλελεύθεροι «αντικρατιστές». Και το έκαναν για να συνεχίσουν να είναι «αντικρατιστές» με τα λεφτά των άλλων, όπως προκύπτει από ένα σωρό «καλές πρακτικές» στα καθ’ ημάς, με χαρακτηριστικότερο το πλιάτσικο της Fraport ΑG. Συνταγή που κερδίζει δεν την αλλάζεις. Γι’ αυτό και οι ελληνικές  τράπεζες, ακόμη και  σήμερα, τι κάνουν;  Έχουν ένα σκασμό κρατικά ομόλογα, τα μισά και πλέον κεφάλαιά τους είναι από φορολογικές απαιτήσεις που έχουν από το ελληνικό δημόσιο, μειώνουν τα κόκκινα δάνεια με εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου (στο πλαίσιο του «Ηρακλή») και δίνουν κυρίως δάνεια που έχουν την εγγύηση του κράτους. Ζήτω ο νεοφιλελευθερισμός δηλαδή, αρκεί να πληρώνουν οι φορολογούμενοι τις ζημιές.

Έτσι τώρα,  οι κλόουν και οι cheerleaders της ευρωπαϊκής πολιτικής,  δεν μπορούν να γίνουν εξίσου δημιουργικοί που το 22% των Ευρωπαίων είναι ήδη σε πτώχευση. Και πολύ γρήγορα θα γίνει 32 και μετά 42, σε έναν πλανήτη που ήδη φλέγεται κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αντίο δημοκρατία. Ή έστω ό,τι έχει απομείνει από αυτή μετά την κρίση του ευρώ.

Πρώτoς στο χορό, όπως ήταν αναμενόμενο,  ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που σήμανε συναγερμό: Η περίοδος της χαλάρωσης των δημοσιονομικών κανόνων λόγω covid τελειώνει. Και όλα θα επιστρέψουν εκεί όπου βρίσκονταν. Έπειτα, έδωσε τα διαπιστευτήριά του ο υποψήφιος Χριστιανοδημοκράτης καγκελάριος Αρμιν Λάσετ: «Η έκδοση κοινού ευρωπαϊκού ομολόγου, η αμοιβαιοποίηση του χρέους ήταν ένα έκτακτο μέτρο σε μια έκτακτη κατάσταση. Δεν θα επαναληφθεί ποτέ ξανά.». Για το τυπικό του πράγματος βγήκε και το «μεγάλο αφεντικό», ο επικεφαλής της Bundesbank, Jens Weidman να πει πως «ήρθε η ώρα, να αρχίσουμε βαθμιαία, βήμα- βήμα, να περιορίζουμε τις αγορές ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.».

Ήδη οι περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία, με την ιστορικά χαμηλή συμμετοχή, σηματοδοτούν το τέλος  του Μακρόν. Το «γερμανικό μπλοκ» επιβεβαιώνει την επικυριαρχία του και τα  «πάντσερ» ξεκινούν για νέες εποποιίες, χωρίς να υπάρχει έστω και μια στοιχειώδης γραμμή άμυνας, όπως για παράδειγμα η κινητοποίηση των Ευρωπαίων πολιτών, κυρίως του Νότου, για θεσμοθέτηση Άνευ Όρων Βασικού Εισοδήματος στην Ευρώπη. Αν όχι τώρα που μοιράζει χιλιάρικα ο Μπάιντεν στις ΗΠΑ, πότε;
ΥΓ1: Για το αίτημα των Ευρωπαίων πολιτών να θεσμοθετηθεί «Βασικό Εισόδημα Έκτακτης Ανάγκης» μπορείτε να συνυπογράψετε εδώ 
ΥΓ2: Τα ποσά που θα απαιτηθούν για το Άνευ Όρων Βασικό Εισόδημα για την Ευρώπη, να τα βάλουν στον κωδικό «Brand marketing». Ξέρει από αυτά η Βρυξελλιώτικη γραφειοκρατία. Τι είναι η δημοκρατία; Η βασική συνιστώσα του brand της Ευρώπης. Χωρίς αυτό τι μπορεί να είναι; Τίποτα. Ένα νεκροζώντανο παρελθόν, ένα αποκρουστικό αιματοβαμμένο ζόμπι. Το πιο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο ενός μαγαζιού είναι το brand του. Ας ρωτήσουν και τους γκουρού της επικοινωνίας που αμείβουν πλουσιοπάροχα για όλους τους λάθος λόγους.