Από το Πολυτεχνείο στην … Black Friday


To Πολυτεχνείο υπήρξε ένα αυθόρμητο ιστορικό συμβάν. Η νέα γενιά εκείνης της εποχής, φοιτητές αλλά και μαθητές, επηρεασμένοι από τα νεολαιίστικα κινήματα που συνταράζουν ολόκληρο τον κόσμο όλα τα προηγούμενα χρόνια ( Μάης 68, Αντιπολεμικό κίνημα για το Βιετνάμ, κλπ) εξεγείρονται στην καταπίεση όλου του «παλιού κατεστημένου» που εκπροσωπούσε με ακραίο και βλακώδη τρόπο η χούντα των συνταγματαρχών.
Το αυθόρμητο της εξέγερσης αιφνιδίασε τους πάντες. Αιφνιδίασε και την Αριστερά, γεγονός που έκανε το φοιτητικό όργανο της ΚΝΕ, την Πανσπουδαστική, να κάνει λόγο για «300 προβοκάτορες του Ρουφογάλη». Ο Παπαδόπουλος είχε αποφασίσει την «πολιτικοποίηση» του καθεστώτος και ο πολιτικός κόσμος που τελούσε εν αναμονή, είδε με ανησυχία στο Πολυτεχνείο την αφορμή ακύρωσης αυτής της εξέλιξης. Όπως και πράγματι έγινε. Το Πολυτεχνείο μπορεί να μην έριξε τη χούντα, έριξε όμως τον ημιπαράφρονα Παπαδόπουλο, έφερε τον απολύτως παράφρονα Ιωαννίδη στην κορυφή της εξουσίας και τελικώς ήταν η τραγωδία της Κύπρου αυτή που οδήγησε στη Μεταπολίτευση.
Η ιστορία έχει πάντα τον τρόπο της να ειρωνεύεται. Η δημοκρατία αποκαταστάθηκε μετά από μια βαριά και ταπεινωτική εθνική ήττα. Όπως και να το κάνεις η ανάμνηση αυτή υπήρξε κάπως δύσκολη κι έτσι το Πολυτεχνείο υποκατέστησε κατά κάποιο τρόπο το ιστορικό ορόσημο περηφάνιας που ήταν αναγκαίο, αφενός ως πράξη αντίστασης του ελληνικού λαού ( ο οποίος κοιμόταν «με ανοιχτά παράθυρα» αλλά πάντως κοιμόταν, κατά την προσφιλή συνήθειά του) και ως αρχή του τέλους της χούντας.
Εννοείται πως στα χρόνια των επετείων δεν υπήρχαν πλέον «προβοκάτορες» για την Αριστερά, αλλά μόνον «ήρωες». Κι έτσι ένα αυθόρμητο ιστορικό συμβάν μετατράπηκε με τα χρόνια σε ένα ιδεολογικό μύθο, χάνοντας τον αυθεντικό χαρακτήρα του και την εξεγερσιακή ζωντάνια του. Αυτό το «μουμιοποιημένο» Πολυτεχνείο πήγαινε με όλα. Με την Αλλαγή. Με την Πραγματική Αλλαγή. Με τις καλύτερες μέρες. Με τις ακόμα καλύτερες νύχτες. Με το δημοκρατικό «πενταράκι» για να παίρνουν όλοι πτυχίο. Με τις αθρόες προσλήψεις. Με τη συντεχνία των μηχανικών. Με την ανεπάρκεια των εκπαιδευτικών. Με όλα. Έγινε το όχημα για πολιτικές ( και όχι μόνο) καριέρες. Όσοι παλιοί «Ρηγάδες» δεν έγιναν αρχισυντάκτες στα media, έγιναν «τσάροι της οικονομίας», υπουργοί εθνικής άμυνας και υπόδικοι για μίζες. Και η φωνή του Πολυτεχνείου, η Δαμανάκη, έφτασε να γίνει Ευρωπαία Επίτροπος για τα ψάρια. Ο μύθος δούλεψε.
Σήμερα ωστόσο αν ρωτήσεις έναν εικοσάχρονο τι σημαίνει γι αυτόν «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» το πιθανότερο είναι ν’ απαντήσει: Big Mac, Deree, Mykonos! Με το δίκιο του… Γι αυτό άλλωστε και οι πορείες μιας «συνήθειας» κάθε 17 Νοέμβρη που έχει χάσει από δεκαετίες το νόημά της, συγκεντρώνουν όλο και λιγότερους νέους ανθρώπους. Το «πολιτικό θαύμα» της Μεταπολίτευσης ήταν η κατανάλωση. Κι αυτό έμαθε στα παιδιά της. Οπότε πορείες θα κάνουν την άλλη Παρασκευή, έξω από τα εμπορικά κέντρα. Black Friday, γαρ…

Πρώτη δημοσίευση: RIZOPOULOS POST

Η Ελλάδα της… «μπόμπας»


Πάει καιρός που η πολιτική τάξη είναι αναντίστοιχη της κοινωνίας. Το τραγικό είναι πως αντί η κοινωνία με την πραγματική δυναμική της να δίνει ώθηση στην αναγέννηση της πολιτικής συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Αυτή η παλιά, απαξιωμένη και γεμάτη παθογένειες πολιτική, καταφέρνει να βάζει την κοινωνία στο κρεβάτι του Προκρούστη για να τη φέρει στα μέτρα της. Για του λόγου το αληθές παραθέτω την ακόλουθη πραγματική ιστορία.

Ο Ραφαήλ Κουρμουλάκης είναι ένας ταλαντούχος νέος επιστήμονας. Ένα λαμπρό ελληνικό μυαλό – και το λέω καθώς είχα την τύχει να τον έχω γνωρίσει και να έχω συνεργαστεί μαζί του – ο οποίος παίρνοντας το πτυχίο του από το Πολυτεχνείο έκανε ταυτόχρονα και μια μεγάλη ανακάλυψη. Πέτυχε τη μόνη μέθοδο παγκοσμίως η οποία μπορεί να ανιχνεύσει και την παραμικρή νόθευση ενός αλκοολούχου ποτού. Και μάλιστα η μέθοδος είναι τέτοια που στην ουσία μιλάμε για ένα «τεστ» που μπορεί να το έχει ο καθένας στην τσέπη του και να έχει ήσυχο το κεφάλι του πως δεν θα το «σπάσει» με αυτά που θα πιεί.

Δεν μιλάμε για μια «ιδέα» αλλά ουσιαστικά για ένα έτοιμο προϊόν με εμπορική αξία, μεγάλη συμβολή στη δημόσια υγεία και ακόμη μεγαλύτερη συνεισφορά στην καταπολέμηση του λαθρεμπορίου και στα δημόσια έσοδα.

Ο Ραφαήλ μέχρι σήμερα έκανε αυτό που μπορούσε. Αξιοποίησε τα social media και μίλησε με αρκετούς δημοσιογράφους για να δημοσιοποιήσει αυτή τη μοναδική παγκόσμια μέθοδο για την ανίχνευση της νόθευσης στα ποτά (cleardrinkcreator@gmail.com) αναζητώντας τον επενδυτή που θα χρηματοδοτήσει την εργαστηριακή έρευνα που απαιτείται για να τελειοποιηθεί η ασφάλεια του τεστ και τη μονάδα παραγωγής του για να διατίθεται εμπορικά σε όλο τον κόσμο.

Μέχρι στιγμής οι προτάσεις που είχε από ενδιαφερόμενους στην Ελλάδα, απείχαν πολύ από αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί σοβαρή επενδυτική πρόταση. Υπάρχει όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον από εμπορικούς ακολούθους ξένων πρεσβειών, οι οποίοι προφανώς βλέπουν αυτό που δεν βλέπει το ελληνικό υπουργείο Ανάπτυξης.

Για τα δεδομένα της Ελλάδας, το τεστ του Ραφαήλ δεδομένης της παγκόσμιας μαζικής απευθυνσής του θα μπορούσε να είναι ό,τι τα Windows του Gates για τις ΗΠΑ. Έχουν τίποτα καλύτερο να παρουσιάσουν εκεί στο Υπουργείο Ανάπτυξης; Και γιατί δεν φωνάζουν 5 από τους μεγάλους επιχειρηματίες της χώρας να τους γίνει παρουσίαση μαζί βεβαίως με τη δέσμευση ότι το υπουργείο αναγνωρίζει την πολλαπλή σημασία της επένδυσης και θα βοηθήσει να γίνει γρήγορα και χωρίς γραφειοκρατία;

Ο Γιάννης Δραγασάκης, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και επιφορτισμένος με τη διευκόλυνση των επενδύσεων και την αναπτυξιακή ώθηση γιατί δεν φωνάζει τον Ραφαήλ να τον ενημερώσει και μαζί ν” ανοίξουν πόρτες για μια επαναστατική επιστημονική καινοτομία, με παγκόσμια απεύθυνση και τεράστια συμβολή στη δημόσια υγεία και τα κρατικά έσοδα σε όλες τις χώρες του κόσμου. Και όλα αυτά… Made in Greece!

Αδιαφορία, απραξία, αδράνεια στην Ελλάδα της «μπόμπας». Όχι μόνο στο αλκοόλ, παντού. Από τα καύσιμα μέχρι την νοθεία των αξιών. Ίσως γι αυτό και οι πολιτικοί μας δεν τα πηγαίνουν καλά με την εξακρίβωση της αλήθειας και τους προκαλούν αλλεργία εφευρέσεις όπως αυτή του Ραφαήλ, ο οποίος κάποια στιγμή θα απογοητευτεί, θα χάσει τον ρομαντισμό του και θα καταλήξει στο … Τέξας. Κι εδώ θα μας μείνουν οι υπουργοί, νυν και επόμενοι, οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία θα χύνουν ποτάμι τα δάκρυα για το «brain drain»… τρομάρα τους!

ΥΓ: Προς τιμή του, ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ ζήτησε και είδε τον Ραφαήλ Κουρμουλάκη και ενημερώθηκε για το τεστ. Βέβαια ο άνθρωπος δεν είναι δουλειά του να βρίσκει επενδυτές. Διαβεβαίωσε όμως το νέο επιστήμονα πως αν το τεστ γίνει εμπορικό προϊόν η υπηρεσία του θα το προμηθευτεί για τη διενέργεια σχετικών ελέγχων.

Πρώτη δημοσίευση: RIZOPOULOS POST