Στο δρόμο της συνεργατικής δημιουργικότητας  

photo_wowos1Μπορεί στο μέλλον να υπάρξουν καλύτερες εποχές, αλλά  όπως είπε εύστοχα ο Σαρτρ, αυτή εδώ είναι η δική μας.

Ζούμε σε μια μεταιχμιακή συγκυρία όπου τόσο σε συλλογικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο το «όλα θα πάνε καλά» δεν μπορεί να επαφίεται στην «επιδεξιότητα»  κάποιου «αυτόματου πιλότου», όπως κι αν έχει συνηθίσει  να τον ονομάζει ο καθένας μας.

Ζούμε  στην «εποχή των τεράτων» που είπε κι ο Γκράμσι, τουλάχιστον όσο δεν καταφέρνουμε να βρούμε τον τρόπο για να συνθέσουμε διαλογικά μεταξύ μας το νόημα του πως αξίζει εν τέλει να ζει κανείς, προσδίδοντας μια οικουμενική διάσταση σε αυτό.

Ζούμε τη «στιγμή» που μας καλεί να κατανικήσουμε την καθηλωτική δύναμη της αδράνειας προκειμένου μην πάνε όλα χειρότερα. Οπότε το  ν’ αφήνουμε αναπάντητη αυτή την κλήση δεν το λες και έξυπνο… Έξυπνο είναι να βρούμε την (αυτο)πεποίθηση της πράξης.

Στη φιλοσοφία της πράξης του Μπαχτίν, το κεντρικό στοιχείο είναι η έννοια της «υπεύθυνης δραστηριότητας». Είναι το κλειδί για την κατανόηση της ακεραιότητας, η οποία αποτελεί  ζωτικό στοιχείο της φιλοσοφικής αντίληψης του Μπαχτίν. Το άτομο δεν είναι γρανάζι της ιστορίας αλλά το υποκείμενο της ιστορίας του, μόνο στο βαθμό που καταφέρει  να βρεθεί «στο δρόμο» προς ένα νέο κόσμο που βρίσκεται πέρα από την αλλοτρίωση.

Άρα για να βάζουμε τα πράγματα σε μια σειρά:

Πρώτον, αν μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα θα βγούνε τέρατα και θα μας φάνε.

Δεύτερον, η μόνη «μεγάλη ιδέα» είναι η πράξη, διότι αυτή και μόνο βεβαιώνει για την αυθεντικότητα της ύπαρξης.

Τρίτον, η πράξη πρέπει να είναι υπεύθυνη, που σημαίνει πως σκέφτομαι και τους άλλους, είμαι σε ένα διά – λογο μαζί τους.

Τέταρτον, υπερβαίνοντας την αποξένωση με τον εαυτό μας και τους άλλους ανοίγουμε το μόνο δρόμο που μπορεί να οδηγεί σε ένα αξιοβίωτο μέλλον και είναι ο δρόμος της συνεργατικής δημιουργικότητας.

Κι επειδή όλα πρέπει να τα παίρνουμε προσωπικά, με βάση τα παραπάνω, αισθάνομαι αληθινά περήφανος γιατί  στην ομάδα της iDialogue που ολοένα μεγαλώνει, έχουμε καταφέρει να είμαστε διαρκώς «στο δρόμο».

lamia1

dsc_0003-2

sb3

axia

wowos-nikaia

ΥΓ: Επόμενη στάση «στο δρόμο» ο Πειραιάς 

 

– Τι βλέπεις εσύ; – “Hallogallo” !

12931054_10209014784997224_967672469232792096_n (2)

Ζούμε μέσα σε έναν  επικοινωνιακό «θόρυβο», ο οποίος λειτουργεί σαν ένα υπνωτιστικό “zzzzzzzzzzzzz…..”,  όπως διαβάζαμε παλιά  στις «φουσκίτσες» που είχαν τα «κλασσικά εικονογραφημένα». Οι «συζητήσεις» στα social media και γενικότερα στο διαδίκτυο, ως κατ’ εξοχήν μέσου πλέον διαμόρφωσης γνώμης , περιστρέφονται γύρω από «αιματηρά debates» για ζητήματα  όπως τα «παλλόμενα πέη» , το «χτύπα σαν άντρας» και το «θάψε κι εσύ ένα δημοσιογράφο κάτω απ’ το χώμα να νιώσεις Πολάκης».

Οι άνθρωποι πάντα κουτσομπόλευαν ανθρώπους κι αυτή είναι η «βασιλική οδός» για τον ψηφιακό κόσμο. Οι άνθρωποι στην πλειοψηφία τους, ενδιαφέρονται για ιστορίες και δευτερευόντως για το πολιτικό σύστημα και τις συνέπειες των επιλογών του και των αποφάσεών του.

Έτσι, οι  50.000 πρόσφυγες που τους γυρνάνε γύρω – γύρω σαν αξιολύπητο τσίρκο έχουν αρχίσει «να κουράζουν». Το θέμα έγινε πολιτικό.  Τι μένει;  «Καλημέρα», «καλησπέρα» , «ευχαριστώ για την αποδοχή».   Άντε και λίγος χαβαλές για το γεγονός πως ο Τσίπρας ως συνεπής μαρξιστής, από όλα όσα είπε κι έγραψε ο Μαρξ,  το μόνο που βρήκε πως μπορεί να επιβεβαιώσει με την πολιτική του είναι το γνωστό: «Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα.».

Αν τα «Ιουλιανά»  του 2015  καταγραφούν ιστορικά  ως μια ακόμη εθνική τραγωδία, ο Ιούλιος του 2016 δεν μπορεί παρά να αποτελεί, ένα χρόνο μετά,  μια σκηνοθετημένη «φάρσα» για να καταπιούμε αμάσητο το «νέο έργο». Ο υπνωτιστικός «θόρυβος»  που λέγαμε και πριν είναι τέτοιος που πείθει τους εμπνευστές της «φάρσας» πως όλα θα πάνε …  business as usual.

Προφανώς οι θιασώτες της «φάρσας» κάνουν λάθος. Διότι το ευρύτερο περιβάλλον δεν είναι πλέον το ίδιο. Είναι δραματικά χειρότερο. Κι αυτό βεβαιώνεται από τα πλέον επίσημα και «θεσμικότατα» χείλη.  Δεν είναι συνομωσιολόγος,  δεν είναι αναρχικός, είναι ο Μάρτιν Σούλτς, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε ένα κρεσέντο απροσδόκητης ειλικρίνειας: «η σιωπηρή πλειοψηφία βασίζεται στην πλάνη ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά». Τι άλλο να πει ο άνθρωπος δηλαδή;

Δεν χρειάζεται οξύ πολιτικό αισθητήριο για να κατανοήσει κανείς πως  «σκληρά παιχνίδια εξουσίας» από ένα πολιτικό προσωπικό χωρίς αποθέματα εμπιστοσύνης από την κοινωνία, μέσα σε  συνθήκες κατάρρευσης που διαμορφώνονται στην Ε.Ε,  θα διαμορφώσουν συνθήκες που ίσως δεν μπορούμε εύκολα να τις φανταστούμε. Δεν είναι κινδυνολογία,  είναι απλή λογική. Σε μια εποχή που η ταχύτητα είναι σημαντικότερη από τα επιχειρήματα, η Ευρώπη κάνει ένα διαρκές «loading» που δεν ολοκληρώνεται ποτέ και εκνευρίζει τους πάντες.   Όσο για την ελληνική κυβέρνηση, η μισή και πλέον από αυτή, ζει σε «άλλο» ιστορικό χρόνο.   Γι αυτό και μέσα στον υπνωτιστικό επικοινωνιακό «θόρυβο» ξεπροβάλλουν όλο και πιο συχνά επιμέρους «κοινότητες» που ανησυχούν και συζητούν σοβαρά,  ξεκινώντας από το απλό και τόσο σύνηθες ερώτημα της περιόδου «τι βλέπεις εσύ;».

Και οι απαντήσεις/εκτιμήσεις/ προσδοκίες/ αξιολογήσεις που εκφράζονται – σύμφωνα με αυτούς που όλη μέρα «ακούνε» το «θόρυβο» και κάνουν Big Data Analysis, όπως το Τμήμα Έρευνας της iDialogue , http://www.i-dialogue.org – συγκλίνουν σε ένα «αίσθημα»,  το οποίο θα μπορούσαμε να κωδικοποιήσουμε ως : «Hallogallo».

To «Hallogallo» δεν σημαίνει τίποτα στην πραγματικότητα. Είναι μια λέξη «σλανγκ», η οποία ήταν σε χρήση τη δεκαετία του 70 από τη γερμανική νεολαία,  όταν ξεσάλωνε σε οργιώδη άγρια πάρτι στα ελληνικά νησιά και όχι μόνο. Αποτελούσε μια μάλλον κοροϊδευτική παράφραση της «αμερικανιάς» του «χάλι – γκάλι» που είχε τότε παγκόσμια απήχηση. Και σύμφωνα με αφηγήσεις «αυτοπτών μαρτύρων», για το «Hallogallo» ήξερες πως θα γίνει αναπόφευκτα αλλά ποτέ δεν είχες την παραμικρή ιδέα για το πώς θα έμοιαζε η ζωή σου την «επόμενη μέρα».

Αυτό το «αίσθημα» παράδοσης στον ίλιγγο αποτυπώνουν – τουλάχιστον ψηφιακά –  όλοι όσοι έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται πως τα πράγματα έχουν ξεφύγει προ πολλού  και δεν «μαζεύονται»! Είναι οι εποχές της ακραίας υποκρισίας. Αλλά και της ευκαιρίας να γίνουμε πραγματικά καλοί στη διαχείριση του απροσδόκητου, διότι τελικά αυτή η ικανότητα είναι που διαμορφώνει το μέλλον.  Γι αυτό σε τέτοιες  «Hallogallo» στιγμές,  αναβαθμίζεται η κρισιμότητα και ο ρόλος του υποκειμενικού παράγοντα σε βάρος της «αντικειμενικής πραγματικότητας», οπότε τίποτα δεν αποκλείει  «να τα δούμε όλα».

ΥΓ1: Πολλοί έζησαν αξέχαστα «Hallogallo». Τουλάχιστον από τους… επιζήσαντες.

ΥΓ2: Τι βλέπεις εσύ;

I-DIALOGUE: ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ & ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

5A0A5983Συνέντευξη στον Γ. Κεσσόπουλο

«Μη βάζετε όρια στις προκλήσεις σας. Προκαλέστε τα όριά σας». Με αυτό το μότο οι άνθρωποι του μη κερδοσκοπικού οργανισμού i-Dialogue ξεκίνησαν το 2014 ενώνοντας ποικίλες δυνάμεις από το χώρο της επιστήμης και της επικοινωνίας «με στόχο να διασυνδέσουν το διαδίκτυο με την καθημερινότητα και να δημιουργήσουν projects μέσα από τα οποία θα υπάρχει ένα ευρύτερο κοινωνικό όφελος και ταυτόχρονα να δημιουργούνται ευκαιρίες απασχόλησης, εκπαίδευσης, εμπλουτισμού γνώσεων, απόκτησης εμπειριών, κυρίως για τη νέα γενιά». Δύο χρόνια μετά, έχουν καταγράψει σημαντικά βήματα για την υλοποίηση των στόχων τους: δημιουργική οικονομία, community building, δημοσιογραφία δεδομένων.

Ο κ. Ζαχαρίας Λουδάρος, co-founder και administrator, του μη κερδοσκοπικού οργανισμού i-Dialogue, http://www.i-dialogue.org, παρουσιάζει στο tf τα ερευνητικά projects του φορέα, με αφορμή την ενδιαφέρουσα εκδήλωση για την “Δημιουργική Οικονομία, το Networking και τα Metrics”, που πραγματοποιήθηκε στις 15/2, στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων Μ. Μερκούρη.

Πως γεννήθηκε η ιδέα για τον i–Dialogue; Ποιο ακριβώς είναι το αντικείμενό του;

Αναγνωρίζοντας τις δυνατότητες του διαδικτύου να λειτουργήσει ως καταλύτης για την κοινωνική αλλαγή, επαγγελματίες από το χώρο της επικοινωνίας ενώσαμε δυνάμεις τον Δεκέμβριο του 2013, για να δημιουργήσουμε το μη κερδοσκοπικό οργανισμό i-Dialogue. Ανάμεσα στα projects που βάλαμε μπροστά εκείνη την πρώτη περίοδο ήταν και η δημιουργία ενός ιντερνετικού ραδιοφώνου. Ο Τάκης Μουζάκης, με πολλά χρόνια στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας και της επικοινωνίας ήταν ο άνθρωπος που του ανέθεσα την δημιουργία και τον σχεδιασμό του Web Radio, συν+στρατεύθηκε στην ιδέα και τους σκοπούς μας κι έτσι μετά την επιτυχημένη εκκίνηση του “iD Radio”, του έκανα το Φεβρουάριο του 2014 μια νέα πρόταση για την δημιουργία του Τμήματος Έρευνας / Επιμόρφωσης της i-Dialogue”.

Τότε κάναμε ένα πρώτο πλάνο για την επίτευξη στόχων που θα υλοποιούσαν την αποστολή της iD, η οποία συνοπτικά θα μπορούσε να περιγραφεί ως: Μελέτη και Έρευνα του Διαδικτύου, ανάλυση, καταγραφή Tutorials, Παραγωγή και κωδικοποίηση Επιμορφωτικού και Εκπαιδευτικού Υλικού:

Τον Μάρτιο του 2014 πραγματοποιήθηκε το πρώτο Επιμορφωτικό Σεμινάριο στο Πανεπιστήμιο της Ρόδου και τον Απρίλιο το δεύτερο, στο Επιμελητήριο Κυκλάδων στην Σύρο, με αναθέτουσα αρχή την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου.

Έχουν περάσει δύο χρόνια από την ίδρυσή του. Ο απολογισμός είναι θετικός; Γίνανε τα βήματα που στοχεύσατε;

Δύο χρόνια μετά, Φεβρουάριο του 2016, ο απολογισμός αυτής της δραστηριότητας, με την εποπτεία πάντα του διεθνώς certified UX Researcher πλέον κ. Π. Μουζάκη, έχει να επιδείξει:

20 εκπαιδευτικά σεμινάρια με την συνεργασία και υποστήριξη του ΕΒΕΑ, της ΔΕΠΑ, και 5 περιφερειακών Επιμελητηρίων.

Την δημιουργία σημαντικού επιμορφωτικού Αρχείου.

Την πραγματοποίηση σημαντικών Ερευνών στους Τομείς και τα Θέματα που είχαν τεθεί και ανέφερα παραπάνω.

Την συνεργασία με φορείς και ιδρύματα και την συμμετοχή σε εκδηλώσεις κοινού ενδιαφέροντος.

Την δημιουργία ομάδας διακεκριμένων Mentors για την ενίσχυση των καταστατικών σκοπών της iD.

Να σημειώσω εδώ πως τον Απρίλιο του 2014  ξεκίνησε η διεύρυνση του τομέα Έρευνας με τον Μαθηματικό Αναλυτή και Google Partner κ. Ηλία Τσαλδάρη και της Ομάδας Innovation G και σύντομα προστέθηκαν αρκετοί διακεκριμένοι και καταξιωμένοι Επαγγελματίες, Επιστήμονες, Δημοσιογράφοι, Καθηγητές και Publishers.

Τι προβλέπει το πλάνο στόχων για τα επόμενα χρόνια;

Μετά τη θετική εμπειρία των δύο πρώτων χρόνων δραστηριότητας όπως επίσης με την ενίσχυση του ερευνητικού δυναμικού και των συνεργαζόμενων επαγγελματιών είχε έρθει η ώρα για να θέσουμε ακόμη πιο φιλόδοξους στόχους, που συγκροτούν ένα πλάνο δράσεων για το διάστημα 2016 – 2020.

Αναλυτικότερα:

Σύσταση και Εκπαίδευση Ολιγομελών Networks

Μελλοντική Ψηφιοποίηση Λειτουργιών της Δημιουργικής Οικονομίας

Καταγραφή Ερευνών – Αξιοποίηση της Γνώσης – Σύνδεση με την Επιχειρηματικότητα

Μοντελοποίηση Οικονομικών Λειτουργιών

Community Building/Hub Developing

Παραγωγή Owned Data

Παραγωγή Λογισμικού του Μέλλοντος (2016-18)

Data Research / Data Mining με την βοήθεια ειδικών που θα συνεργαστούν στις Μικρές Ομάδες Εργασίας.

Μελέτη της Δημοσιογραφίας Δεδομένων (Data Journalism).

Αξιοποίηση των Πνευματικών Δικαιωμάτων που δημιουργούνται από την άσκηση επαγγελμάτων με την χρήση Εργαλείων της Νέας Οικονομίας ή συγκεκριμένων τομέων της Δημιουργικής Οικονομίας.

Δημιουργία Active Περιεχομένου και Έρευνα της Τεχνολογίας της Επικοινωνίας.

Δημιουργία Διαλόγων για την ΔιΕπιστημονική Διασυνδεσιμότητα.

Στις 15/2/16 στο κατάμεστο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων κάνατε ανακοινώσεις για το μέλλον της i–Dialogue…

Ναι, στο 4άωρο Workshop, μετά την παρουσίαση του προαναφερθέντος έργου, ανακοινώθηκε  η συνεργασία πολλών Mentors σε έναν Νέο Επιχειρηματικό Φορέα, με αντικείμενο την δημιουργία κάποιων κοινών Startups ή θεσμικών Business Networks/Units, με την συνεργασία κάποιων  από τους παρευρισκόμενους Entrepreneurs και Angel Investors. Ενδεικτικά παρουσιάστηκαν ταwww.whatisgreat.org ως μελλοντικό Global Network και http://www.adometry.gr ως Μοντέλο ΝεοφυούςΕπιχείρησης.

Σύντομα, σε επόμενη ανοικτή συζήτηση θα ανακοινωθούν κύκλοι και θεματικές Εξειδικευμένων Σεμιναρίων και Workshops, όπως και οι νέες συνεργασίες όλων των Start-ups με Angel Investors, Capital Funds και ένα νέο Ίδρυμα Δια Βίου Μάθησης.

Στο Δ.Σ. του υπό ίδρυση φορέα έχουν κληθεί να συμμετάσχουν όλοι οι Mentors που συμμετείχαν στην παρουσίαση της 15ης Φεβρουαρίου, όπως ο κ. Μπολάνης, η κ. Κοσμοπούλου, o κ. Αποστόλου και άλλοι προσκεκλημένοι στην εκδήλωση. Μια «μαγιά» καλών ιδεών και καταξιωμένων επαγγελματιών πάντα φέρνει αποτελέσματα.

Πόσο εύκολο είναι να ξεκινά κανείς στην εποχή μας ένα επιχειρηματικό project;

Στην i-Dialogue έχουμε ένα motto που μας εμπνέει και μας ενθαρρύνει να συνεχίζουμε μπροστά: «Don’t limit your challenges. Challenge your limits!».  Κι αυτό ακριβώς κάνουμε, με πλήρη δέσμευση στους καταστατικούς σκοπούς μας και την αποστολή μας, παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες της συγκυρίας. Πιστεύουμε στην αξία της προσπάθειάς μας κι αυτό μας βοηθάει να ξεπερνάμε τα όποια εμπόδια και να φτάνουμε κάθε φορά στους στόχους που βάζουμε. Στηριγμένοι σε αυτή τη θετική εμπειρία πιστεύουμε ακράδαντα πως ο δημιουργικός οραματισμός που αποτυπώνεται στο πλάνο 2016-2010 θα συνιστά στο πολύ κοντινό μέλλον ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον storytelling επιτυχίας.

Από: thinkfree

Ξεκινώντας ένα Διάλογο για τη Δημιουργικότητα στο Διαδίκτυο

foto1Μια από τις πιο πρωτότυπες εκφράσεις με τις οποίες επιχειρήθηκε να χαρακτηριστεί το παγκόσμιο «σήμερα» είναι: «the recommendation age», η εποχή των συστάσεων. Οι συστάσεις (και οι αυτοσυστάσεις) είναι αυτές που ανοίγουν «μονοπάτια» μέσα στην πυκνή «ζούγκλα» των πληροφοριών και πολύ δικαιολογημένα ο Dunkan Watts παραλλάσσοντας την περίφημη ρήση του Bill Clinton «it’s the economy, stupid», συνόψισε τη νέα πραγματικότητα με τη φράση: it’s the network, stupid! Τα δίκτυα και οι ψηφιακές κοινότητες αποκτούν πρωταγωνιστικό ρόλο στις καθημερινές επιλογές μας καθώς οι άνθρωποι διαβάζουν, ακούνε, παρακολουθούνε, αγοράζουν ότι διαβάζουν, ακούνε, παρακολουθούνε, αγοράζουν οι άλλοι άνθρωποι. Τόσο απλά.

Αυτή η νέα πραγματικότητα έχει καταλυτικές επιδράσεις για την πολιτιστική βιομηχανία με την ευρύτερη δυνατή έννοια. Δημοφιλία σήμερα σημαίνει πως πολλοί σύνδεσμοι (links) παραπέμπουν σε μένα. Όταν κανένας δεν παραπέμπει στην ιστοσελίδα μου ή δεν βρίσκεται σε διάδραση με τις προσωπικές μου social media pages ουσιαστικά δεν υπάρχω, στο βαθμό που η ορατότητα και η συνδεσιμότητα στο διαδίκτυο συγκροτούν αυτό που έχει χαρακτηριστεί ως exposure culture, «πολιτισμός του εκτίθεσθαι» σε ελεύθερη μετάφραση.

Ο κόσμος αλλάζει. Το amazon πουλάει σήμερα περισσότερα βιβλία που μέχρι χθες δεν θα είχαν καμία τύχη να πουληθούν από τα ράφια ενός παραδοσιακού βιβλιοπωλείου. Κάτι παρόμοιο ισχύει και με το iTunes όπου τα mega hits και τα b sides καταχωρούνται με τον ίδιο τρόπο σε μια τράπεζα δεδομένων και είναι εξίσου προσβάσιμα, την ώρα που τo MySpace και το youtube είναι παγκόσμιοι συναθροιστές του «user created content» για επίδοξους νέους δημιουργούς.

Με λίγα λόγια, η ψηφιακή επανάσταση έχει δημιουργήσει καινούργια δίκτυα, νέες κοινότητες και καινοτόμες μορφές διαδραστικότητας, μεταμορφώνοντας την παραγωγή και την διανομή των ήδη καθιερωμένων μορφών τέχνης και επιτρέποντας σε καινούργιες μορφές τέχνης, πολιτιστικής έκφρασης και δημιουργίας να αναδυθούν. Είναι αυτονόητο πλέον πως ο πολιτισμός και η δημιουργικότητα συναντώνται αναγκαστικά με την τεχνολογία και μόνο μέσα από τη γόνιμη και «έξυπνη» συνάντησή τους, μπορούν να γεννηθούν πολιτιστικά προϊόντα ευρείας απεύθυνσης και υψηλής προστιθέμενης αξίας για τους χρήστες του διαδικτύου παγκοσμίως.

Χρειαζόμαστε λοιπόν καλλιτέχνες και ευρύτερα δημιουργούς, οι οποίοι να αντιλαμβάνονται την δυναμική και τις προσφερόμενες δυνατότητες των νέων τεχνολογιών επικοινωνίας και πληροφορικής. Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να ενθαρρύνουμε κοινότητες και άτομα να βλέπουν τον εαυτό τους σαν πρεσβευτές της πολιτιστικής και καλλιτεχνικής τους εμπειρίας, που αναζητούν κοινό τόσο σε τοπικό και εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Η μεγάλη πρόκληση για την τέχνη, την κουλτούρα και την πολιτιστική κληρονομιά είναι να φέρουν κοντά ανθρώπους από διάφορες κοινότητες με τρόπους που θα επιτρέψουν την έκφραση της ιδιαίτερης ταυτότητας και των καλλιτεχνικών φιλοδοξιών τους, έτσι ώστε αυτά τα στοιχεία να έχουν μια σταθερή επιρροή σε τοπικό, αλλά και μέσω διαδικτύου σε παγκόσμιο επίπεδο.

Γίνεται; Όλα γίνονται! Αυτό ήταν και το συμπέρασμα του πολύ επιτυχημένου Workshop για την Δημιουργική Οικονομία, τις Ψηφιακές Υπηρεσίες και τα Κοινωνικά Δίκτυα που οργάνωσε τη Δευτέρα 15.2.2016 η i-Dialogue με ιδιαίτερη μεγάλη προσέλευση κοινού. Οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από δέκα καταξιωμένους στο χώρο τους mentors ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον storytelling ενιαίας καταγραφής διαφορετικών γνώσεων, εμπειριών, βιωμάτων αλλά και προτάσεων για καινοτόμες λύσεις σε θέματα Πολιτιστικής Επιχειρηματικότητας, Τεχνολογίας, Επικοινωνίας, Ανάλυσης Δεδομένων, Δημιουργικής Οικονομίας, Διαδικτυακής Ασφάλειας, Πνευματικών Δικαιωμάτων, Οπτικής Επικοινωνίας κ.ά.

Η αξιοποίηση του Workshop από την ομάδα έρευνας της i-Dialogue, φιλοδοξούμε να οδηγήσει στο άμεσο μέλλον:

  • στην καταγραφή/ανάπτυξη ερευνητικού/εκπαιδευτικού/επιμορφωτικού περιεχομένου και την διανομή του.
  • στον σχεδιασμό/ανάπτυξη/αξιοποίηση νεοφυούς Λογισμικού από τις συνεργαζόμενες με την i-Dialogue επιχειρήσεις.
  • στην ανάπτυξη νέων Μορφών Κοινωνικών Δικτύων και Ψηφιακών Κοινοτήτων.
  • στην ανάπτυξη Νέων Μοντέλων Επιχειρηματικότητας.

Με τα λόγια του επικοινωνιολόγου Norbert Bolz «ο κόσμος της παγκόσμιας επικοινωνίας είναι πλέον μια γιγαντιαία επιφάνεια εργασίας, όπου δεν υπάρχουν πια τεχνικώς προνομιούχοι τόποι και όπου όλες οι ιεραρχίες έχουν ισοπεδωθεί». Σε αυτή την «γιγαντιαία επιφάνεια εργασίας», στην οποία κάποιοι βλέπουν κινδύνους και απειλές, τα δημιουργικά μυαλά μπορούν να δουν πρωτόγνωρες ευκαιρίες. Αρκεί όποιος προσανατολίζεται σε αυτόν τον «θαυμαστό καινούργιο κόσμο» να κατανοήσει τα μέσα, τα εργαλεία και τη φιλοσοφία που τον καθορίζει. Είναι ο λόγος που στο εν λόγω workshop έκλεισα την εισαγωγική παρουσίασή μου με μια ρήση του Φερνάντο Πεσσόα από τον διάσημο «Αναρχικό Τραπεζίτη» του: “I’m as much an anarchist in theory as I am in practice”.

anarchist banker


Stay tuned…