H Ευρώπη γιορτάζει σήμερα την επέτειο του τέλους του ΒΠΠ που είχε ως αποτέλεσμα τον διαμοιρασμό της ανάμεσα στους δυο πραγματικούς νικητές, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης υποτίθεται πως ξεκίνησε ακριβώς για να μη βρεθεί ξανά η Γηραιά Ήπειρος στην ίδια κατάσταση. Αποδείχθηκε όμως πως και ο «ευρωπαϊσμός» είναι τόσο κούφιος όσο και οι εθνικισμοί που βίωσε με αγριότητα στο πετσί της.
Γι αυτό και ήδη η Ευρώπη αντιμετωπίζεται ως λάφυρο προς διαμοιρασμό ανάμεσα στους δύο πόλους που αναδύονται στη μεταπανδημική κανονικότητα και με τη φράση «nuclear option» να ακούγεται όλο και πιο συχνά. Τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Η μεγάλη αυτή αποτυχία βαραίνει τη Γερμανία πρωτίστως, χωρίς να είναι αμελητέες οι γαλλικές ευθύνες. Αν η Ευρώπη για να προστατέψει τον πληθυσμό της πρέπει να κάνει τηλεμαραθώνιους πραγματικά δεν αξίζει να υπάρχει Ευρώπη. Κάτι έχει πάει πολύ λάθος κι αυτό το λάθος μόλις ξεπεράσει ένα κρίσιμο σημείο, κανείς δεν θα μπορεί να το σταματήσει. Και τότε ας τα ξεχάσουμε όλα. Και πολιτισμό και παραδόσεις και φιλοσοφία και λογοτεχνία και κινηματογράφο και μουσικές και όλα. Είναι το λάθος που έχει μολύνει τον κόσμο μας, να πουλάμε την ψυχή μας στις πλατφόρμες του παγκόσμιου traiding.
Όλα τα υπόλοιπα που έρχονται μετά είναι αναμενόμενα επακόλουθα. Όπως οι γκριμάτσες ειρωνείας της Μενδώνη για τον Σταύρο Ξαρχάκο. Η μόλυνση είναι παντού και είναι σκοτάδι.
Η μόλυνση είναι παντού και είναι σκοτάδι
