Το να πει κανείς ότι ο καπιταλισμός είναι εκμεταλλευτικός είναι σα να λέει πως ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή. Το efood είναι κατεξοχήν παράδειγμα ληστρικής απληστίας καθώς τη στιγμή ακριβώς που είναι στην κορυφή και πουλάει «τρελά», επιλέγει να «σκουπίσει» το τραπέζι και να τα πάει όλα σε βάρος αυτών που το κάνουν να είναι αυτό που είναι σε τελική ανάλυση. Αν δεν έρθει «ντελιβεράς» στην πόρτα δεν υπάρχει ούτε food ούτε efood. H εφαρμογή από μόνη της δεν τρώγεται.
Στη φάση αυτή τα social media αποδείχθηκαν όντως social και υποχρέωσαν την εταιρεία – η οποία ταΐζει διαφημιστικά σχεδόν όλα τα mainstream media – να αναδιπλωθεί και να αποδώσει σε «παρεξήγηση» την απόπειρα αλλαγής του καθεστώτος συνεργασίας με τους εργαζομένους της. «Καλέ παίζαμε…» που λέει ο νταής 10χρονος που κάνει μπούλινγκ στα άλλα παιδάκια και τα έχει όλη μέρα στη φάπα. Γι αυτό και το #cancel efood λειτούργησε. Ο καπιταλισμός εκτός από εκμεταλλευτικός έχει και πολύ ισχυρό ένστικτο επιβίωσης. H τελευταία γραμμή άμυνας είναι να κάνεις τον ηλίθιο.
Σε μια άλλη εποχή θα ήταν πολύ πιθανό ενδεχόμενο να είμαι στην ομάδα επικοινωνιακής διαχείρισης της κρίσης στη συγκεκριμένη εταιρεία, όπως έχει συμβεί με πολλές άλλες. Σήμερα δεν με ενδιαφέρει. Ο καπιταλισμός ακριβώς επειδή είναι εκμεταλλευτικός και με πολύ ισχυρό ένστικτο επιβίωσης έκανε μια απίστευτη αποκάλυψη στην ανθρωπότητα. Απέδειξε πως η πραγματικότητα είναι θέμα αντίληψής της. Grosso modo ότι είπε και η κβαντική. Ο καπιταλισμός είναι επιστημονικός και η μόνη οδός διαφυγής είναι ο επιστημολογικός αναρχισμός. Αλλά αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση.
Αν και μέχρι να γίνει αυτή η συζήτηση, το Είναι κλαίει βουβά. Κόσμος σκληρότητας και φόβου σε πρώτο πλάνο κάθε μέρα, όλη μέρα. Γι αυτό πιες ένα… μιλκσεικ. Δώσε τη μάχη σου για τη γεύση που θα έχει. Λευκή βανίλια ή μαύρη σοκολάτα; Ή μήπως ζουμερή φραουλίτσα; Πάρε και δώρο μια πίτσα μαζί. Όλα σε προσυσκευασμένα «δώρα» σαν ανταμοιβή για τη συμμετοχή σου στο μεγάλο παιχνίδι. Άντε ντε… πάρε το efood κι έφαγες. Εσένα.
ΣΟΥΣΑΜΙ ΑΝΟΙΞΕ 
Reblogged στις Point Z.